18 days without a smartphone

Op 26 maart 2009 ontmoette ik hem voor het eerst en sindsdien waren we onafscheidelijk; mijn blackberry en ik. Emailen, Facebook, Twitter, Pingen, Whats-app en oja soms belde of smste ik er ook nog mee. Ik ben het type dat elk uur haar Facebook checkt, elke scheet op twitter deelt, het type dat op vakantie stiekem haar internet aanzet om haar vakantiekiekjes te delen, het type dat 6 pinggesprekken tegelijk voert en binnen 3 secondes op een mail antwoord. Je kunt wel zeggen ik was verslaafd aan mijn Blackberry of eigenlijk verslaafd aan het internet en contact met de buitenwereld. Van 24 september tot 17 december studeerde ik in Engeland en een van de eerste dingen die ik daar deed was een simkaartje regelen met internet. Mijn abbonement in Nederland had ik namelijk al opgezegd. Op zaterdag 17 december kwam ik terug en Nederland en het mijn Engelse simkaartje werkte natuurlijk niet meer, ik had dus geen internet meer en moest het doen met 2 euro beltegoed. Ik ging zo snel mogelijk naar een telefoonwinkel om een nieuw abbonement met internet af te sluiten. Maar ik wilde overstappen van Hi naar Vodafone en dit duurde 10 werkdagen, maar er zat natuurlijk kerst en oud&nieuw tussen, zo gebeurde het dus dat ik van 17 december tot 4 januari zonder internet op mijn telefoon zat en het moest doen met 20 euro beltegoed.


Zaterdag 17 december; Na een heel gezellig en verrassend welkomstfeestje wil ik mijn vriendinnen en familie nog een ping sturen om te zeggen hoe leuk ik het vond. O,ja ik kan niet pingen; dan maar via ouderwetse sms.

Maandag 19 december: Ik heb om 09.30 met mijn tante afgesproken. Ik word natuurlijk te laat wakker, waardoor ik enorm moet haasten. Normaal is het eerste wat ik s'ochtends doe mijn email, Facebook en twitter checken op mijn mobiel. Door de haast heb ik geen tijd om mijn laptop aan te zetten. De hele ochtend vraag ik me af of ik snachts toevallige belangrijke emails heb gehad en wat er intussen allemaal gebeurd op Facebook. Ik ben blij als ik smiddags om 1 uur mijn mail kan checken, waar natuurlijk niets speciaals tussen zat.

Dinsdag 20 december: Ik ga naar de stad om een nieuw abbonement af te sluiten. Het is voor het eerst sinds 3 maanden dat ik weer door Amsterdam loop en geniet van een mueslibol. Ik maak een foto van de Amsterdamse grachten, leuk voor op Facebook. Oh, wacht ik heb geen internet, dus dan zal ik hem eerst thuis op mijn laptop moeten zetten, ach laat dan ook maar. Mijn nicht is jarig en ik moet een afspraak maken bij de opticien, dat kan ik mooi doen terwijl ik door de stad loop. Aan de ene kant bedenk ik me dat ik ook kan wachten totdat ik thuis ben, dan kan ik met de huistelefoon bellen, dat bespaart beltegoed.

Donderdag 22 december: Samen met mijn tante en oma ga ik een dagje naar Maastricht. Om 10.00 uur check ik voor het laatst mijn mail, facebook, twitter op de computer. Tussendoor merk ik dat mijn oma, tante vaak hun telefoon pakken om even te whatsappen of op Facebook te kijken. Ik pak mijn telefoon erbij en begin ouderwets te smsen. s'Avonds laat kijk ik terug wat er die dag allemaal op Facebook is gebeurd, niets bijzonders, wat een onzin is Facebook ook eigenlijk.

Vrijdag 23 december
Vrijdagavond ga ik uit met een groep vrienden, rond 20.00 ga ik van huis en kijk ik voor de laatste keer op Facebook, Twitter en check mijn mail. Op weg naar het huis van 1 van mijn vriendinnen, ben ik vergeten welke halte ik ook alweer uit moet stappen, even snel naar 9292ov surfen zit er niet bij. Na het uitgaan slaap ik bij een vriendin, normaal kijk ik als ik in bed lig nog even op facebook of post iets (stoms) op Twitter, maar dat zit er nu niet in. De volgende ochtend sta ik redelijk vroeg op, ik heb een afspraak bij de opticien en moet nog kerstcadeautjes kopen. Ik zie een leuk truitje voor oud&nieuw, normaal maak ik er dan altijd een foto van en stuur dit door aan mijn moeder en vriendinnen om te vragen of het wel echt leuk is. Nu koop ik het maar gewoon direct, ik kan het altijd nog ruilen. Rond 15.00 ben ik thuis en na 19 uur kan ik eindelijk mijn email, Facebook en Twitter checken.

Zondag 25 december
Eerste kerstdag, ik wil mijn vrienden een fijne kerst wensen en vraag me af wat zij doen met kerst. Whatsappen zit er niet in, dus ik stuur maar een weer een sms, na een tijdje stop ik met antwoorden, want ik moet op mijn beltegoed letten.

Woensdag 28 december
Ik moet toegeven dat ik het ergens ook wel lekker rustig vind. Als ik door de stad loop heb ik niet de drang om de hele tijd met mijn telefoon te lopen. Ik hoef niet meer zo nodig te weten wat er allemaal op Facebook en Twitter gebeurd. Ik spreek af met een vriend in de Coffee Company, er is wifi, maar ik neem eigenlijk niet eens de moeite om in te loggen. Ik moet toegeven dat ik de laatste dagen wel heel veel telefoon gesprekken voer (met de huistelefoon dat dan weer wel).

Vrijdag 30 december
Oud&Nieuw vier ik dit jaar met 4 vriendinnen in Antwerpen, maar er moet nog heel wat geregeld worden. Voor elk vraagje pak ik de huistelefoon, intussen zit ik 3 uur lang aan de telefoon. Een andere vriendin verteld me dat ik was toegevoegd aan een groepswhatsapp over oud&nieuw: ja dat heb ik dus niet ontvangen!

Zaterdag 31 december/ Zondag 1 januari
Normaal als ik in het buitenland ben, focus ik me altijd op locaties met wifi of ik zet even snel mijn internet aan om een foto te uploaden. Nu kan het me eigenlijk weinig schelen of er wifi is. s'Avonds om 00.00 had ik normaal vast en zeker mijn internet aangezet. Nu stuur ik een paar smsjes en bel mijn ouders, maar niet te lang want ik heb nog maar een paar euro beltegoed. Zodra we zondagmiddag over de grens rijden, zetten mijn vriendinnen hun internet weer aan om te kijken wat voor foto's er allemaal op Facebook staan. Ik vind het vooral heel fijn dat mijn telefoon het het hele weekend vol heeft gehouden, normaal moet hij na 1 dag al in de oplader.

Maandag 2 januari
Ik bedenk me ineens dat ik over 2 dagen mijn telefoon met internet weer op kan halen. Ik ben inmiddels wel gewend om niet elk halfuur op mijn telefoon te kijken of ik een ping, email of whatsapp heb. Ik laat mijn mobiel gerust een paar uur in mijn tas zitten, tot ergenis van de mensen in mijn omgeving.

Donderdag 4 januari
s'Ochtends vroeg krijg ik een sms dat ik bereikbaar ben op een Vodafone nummer. Ik ben daardoor ook niet meer bereikbaar op mijn Hi-simkaartje, ik ben inmiddels al een paar uur onbereikbaar. Pas smiddags neem ik de moeite om mijn telefoon op te halen. Zodra ik de winkel uitloop log ik in op Facebook, download ik Whatsapp en deel mijn ping.. voor ik het weet loop ik bijna tegen een lantaarnpaal op omdat ik zo in mijn mobiel zit. Als ik thuis kom zit ik een uur lang achter elkaar alleen maar te pingen en te whatsappen, gezellig.

Het klinkt stom maar het is ongelovelijk hoe ping, whats app en Facebook inmiddels een onderdeel van mijn leven zijn geworden. Ik deelde alles via ping en whatsapp. Even snel een ping dat je er over 5 minuten bent, of dat je trein vertraging heeft. Snel een telefoonnummer opzoeken of de weg vinden, gaat zonder internet ook een stuk lastiger. Af en toe vond ik het heel vervelend dat ik niet zomaar iedereen kon bellen, want ik moest op mijn beltegoed letten. Treinreizen waren ook erg saai, want normaal begon ik dan alijd iedereen te whatsappen. Grote voordeel is dat ik tijdens etentjes een stuk gezelliger ben, ik hoef niet steeds mijn mobiel te checken. Zoveel interressante emails krijg ik eigenlijk niet, dus ik kan ook prima een dag zonder email. En eigenlijk is het ook veel leuker om in het echt met iemand af te spreken of te bellen in plaats van dat je alles al op Facebook hebt gezien. Maarja de maatschappij is inmiddels zo gericht op whatsapp, Facebook en snelle antwoorden via email, dat je eigenlijk niet meer zonder kunt!