Afgelopen vrijdag liep ik van het metrostation naar de UvA. Op een gegeven moment riep iemand: "Mevrouw?", ik keek om me heen maar ik zag niemand lopen, ik wilde gewoon weer verder lopen totdat ik bedacht dat ik misschien wel de "mevrouw" kon zijn. Dit bleek inderdaad het geval te zijn, ik werd aangesproken door een mevrouw van rond de 55 jaar en haar dochter, of ik wist waar het Mozeshuis was. Natuurlijk wist ik dat niet, want ik kan nog net de weg naar mijn eigen huis vinden.
Ik liep weer verder en was toch lichtelijk verbaasd dat ik werd aangesproken met "mevrouw". Ik weet dat "meisje" ook gek klinkt, maar "jongedame" was misschien toch leuker geweest. Ik snap het als kinderen van 6 mij aanspreken met mevrouw, maar een echte mevrouw die mij aanspreekt met "mevrouw", doet mijn jeugdigheid niet veel goeds.
Als ik aan het woord 'mevrouw' denk, dan zie ik een oudere vrouw rond de 60 voor me, met grijs haar, een kat of een hondje bij haar, netjes gekleed en met in haar linkerhand een grote (boodschappen)tas. In mijn ogen ben je eerst een meisje, dan een jongedame, een dame, een vrouw en als je dan echt oud en grijs bent bent je een mevrouw.
Ik hoor inmiddels toch echt bij de twintigersclub, ik slaap nog steeds met mijn knuffelbeer. Deze knuffelbeer neem ik zelfs mee op vakantie en voor mijn part blijft dit nog de rest van mijn leven zo en tot die tijd zal ik met altijd een meisje of dan toch misschien wel een jongedame voelen.
zaterdag 27 november 2010
zaterdag 20 november 2010
De "How to keep your wife happy, application'.
Mannen en gadgets is het zelfde als vrouwen en shoppen. Ons maak je blij met een paar nieuwe schoenen, mannen maak je blij met een nieuwe gadget. Geef je je man/vriend iets van Apple of Mac, dan zul je de komende dagen niets meer van hem horen (en als je pech hebt, het komende halfjaar). Op een of andere manier zijn het ook altijd de mannen die gelijk weten hoe de nieuwe televisie, wasmachine of nieuwe telefoon werkt.
Nu is het natuurlijk heel leuk voor deze mannen dat ze zo goed zijn met technologie, maar daar maak je ons vrouwen niet echt gelukkig mee. Ben je gezellig uiteten, surft je vriend eerst een kwartier lang alle sportsites af via zijn telefoon. Waar maak je ons dan wel gelukkig mee? Ontbijtjes op bed, een onverwachts weekendje weg, lieve kaartjes, een opgeruimd huis, een massage, vrijwillig een middagje mee gaan shoppen en zo kan ik nog wel even doorgaan. Maar nu weet ik dat ik niet te hard van stapel moet lopen, het zit hem ook in de kleine dingen toch? En dan bedoel ik een belletje op zijn tijd, een lief smsje als je iets belangrijks hebt, maar dat zijn nu net de de dingen die er (helaas iets te vaak) bij inschieten.
Ik durf te wedden dat als je aan 10 mannen vraagt wanneer ze getrouwd zijn of sinds welke dag ze een relatie hebben, dat de helft dit verkeerd antwoord en de andere helft moet er minstens 10 sec over nadenken. En wat gebeurd er als de man een verkeerd antwoord geeft, de vrouw wordt boos want zij denkt dat de man niet om haar geeft. Een eindeloze discussie volgt en voor je het weet praat je een week niet tegen elkaar. Of net als jij een hele drukke week hebt en behoefte hebt aan een praatje en knuffels of gewoon iets liefs, laat je vriend of man niets van zich horen. Jij denkt weer dat hij niet aan je denkt en dus niet om je geeft en er volgt weer een discussie.
Maar binnenkort komt hier allemaal verandering in. Bijna elke man heeft tegenwoordig een Iphone, Itouch of Blackberry (met uitzondering van mijn vader die is nog trouw aan zijn nokia 3310) en het mooie is dat deze telefoons onderhand zijn vergroeit aan hun rechterhand. Naast bellen, pingen, smsen, msnen maken zij ook gebruik van 'apps'. Ikea, H&M, Zara, AH, Ajax, Apps van Jamie Olivier, MTV, Porsche, voor elke doelgroep of bezigheid vind je wel een applicatie.
En wat zou er nu mooier zijn dan een 'How to keep your wife happy, app'? In deze app kan de man alle belangrijke data invullen: verjaardagen, jubileums, trouwdagen. Voordat deze belangrijke datum nadert, ontvangt hij een melding, zodat hij nooit meer kan vergeten om een cadeau te kopen. Ook krijgen de mannen zo nu en dan een opdracht: 'vergeet niet een bosje bloemen mee te nemen', 'verras je vrouw vanavond met een massage'. Daarnaast zou het ook reuze handig zijn als wij in de app kunnen invoeren wanneer we iets belangrijks hebben (tentamen, sollicitatie, doktersafspraak), zodat de mannen een melding krijgen en je nog net op tijd even bellen of een smsje sturen. Mannen kunnen best lief zijn, maar je moet ze alleen net even het juiste duwtje in de rug geven.
Technologie en Iphones zijn zo slecht nog niet, je moet er alleen op de juiste manier gebruik van maken. Als je binnekort ineens elk weekend een bosje bloemen ontvangt, dan reageer je natuurlijk heel verrast en doe je net alsof je niets af weet van de "How to keep your wife happy, app". Want er is nog een ding waar je mannen erg blij mee maakt; complimentjes geven en laten merken dat ze geweldig zijn. Zij gelukkig, wij gelukkig.
Nu is het natuurlijk heel leuk voor deze mannen dat ze zo goed zijn met technologie, maar daar maak je ons vrouwen niet echt gelukkig mee. Ben je gezellig uiteten, surft je vriend eerst een kwartier lang alle sportsites af via zijn telefoon. Waar maak je ons dan wel gelukkig mee? Ontbijtjes op bed, een onverwachts weekendje weg, lieve kaartjes, een opgeruimd huis, een massage, vrijwillig een middagje mee gaan shoppen en zo kan ik nog wel even doorgaan. Maar nu weet ik dat ik niet te hard van stapel moet lopen, het zit hem ook in de kleine dingen toch? En dan bedoel ik een belletje op zijn tijd, een lief smsje als je iets belangrijks hebt, maar dat zijn nu net de de dingen die er (helaas iets te vaak) bij inschieten.
Ik durf te wedden dat als je aan 10 mannen vraagt wanneer ze getrouwd zijn of sinds welke dag ze een relatie hebben, dat de helft dit verkeerd antwoord en de andere helft moet er minstens 10 sec over nadenken. En wat gebeurd er als de man een verkeerd antwoord geeft, de vrouw wordt boos want zij denkt dat de man niet om haar geeft. Een eindeloze discussie volgt en voor je het weet praat je een week niet tegen elkaar. Of net als jij een hele drukke week hebt en behoefte hebt aan een praatje en knuffels of gewoon iets liefs, laat je vriend of man niets van zich horen. Jij denkt weer dat hij niet aan je denkt en dus niet om je geeft en er volgt weer een discussie.
Maar binnenkort komt hier allemaal verandering in. Bijna elke man heeft tegenwoordig een Iphone, Itouch of Blackberry (met uitzondering van mijn vader die is nog trouw aan zijn nokia 3310) en het mooie is dat deze telefoons onderhand zijn vergroeit aan hun rechterhand. Naast bellen, pingen, smsen, msnen maken zij ook gebruik van 'apps'. Ikea, H&M, Zara, AH, Ajax, Apps van Jamie Olivier, MTV, Porsche, voor elke doelgroep of bezigheid vind je wel een applicatie.
En wat zou er nu mooier zijn dan een 'How to keep your wife happy, app'? In deze app kan de man alle belangrijke data invullen: verjaardagen, jubileums, trouwdagen. Voordat deze belangrijke datum nadert, ontvangt hij een melding, zodat hij nooit meer kan vergeten om een cadeau te kopen. Ook krijgen de mannen zo nu en dan een opdracht: 'vergeet niet een bosje bloemen mee te nemen', 'verras je vrouw vanavond met een massage'. Daarnaast zou het ook reuze handig zijn als wij in de app kunnen invoeren wanneer we iets belangrijks hebben (tentamen, sollicitatie, doktersafspraak), zodat de mannen een melding krijgen en je nog net op tijd even bellen of een smsje sturen. Mannen kunnen best lief zijn, maar je moet ze alleen net even het juiste duwtje in de rug geven.
Technologie en Iphones zijn zo slecht nog niet, je moet er alleen op de juiste manier gebruik van maken. Als je binnekort ineens elk weekend een bosje bloemen ontvangt, dan reageer je natuurlijk heel verrast en doe je net alsof je niets af weet van de "How to keep your wife happy, app". Want er is nog een ding waar je mannen erg blij mee maakt; complimentjes geven en laten merken dat ze geweldig zijn. Zij gelukkig, wij gelukkig.
zondag 14 november 2010
Het leven van Jan en Alleman
Solliciteren, is tegenwoordig zo 1990, want tegenwoordig doe je gewoon mee aan een tv-programma en voor je het weet ben je gelijk een topmodel, zangeres, topchef of musicalster. Ben je gezegend met een gouden keeltje dan doe je mee aan The Voice, X-factor of Popstars. Combineer je je zangkunsten liever met acteren dan doe je mee aan Op zoek naar Jozef of Op zoek naar Mary Poppins. Gooi je liever je knappe kop en je lange benen in de strijd dan doe je mee aan Hollands Next Top Model. Ga je dansend door het leven dan doe je mee aan So you think you can dance. En als je elke avond een 3*sterrenmaaltijd op tafel zet dan doe je mee aan TopChef of Masterchef. Maak je al sinds je 10e je eigen kleding, dan geef je je op voor Project Catwalk. Heb je altijd al willen weten of je de nieuwe Char bent, dan geef je je op voor Het zesde zintuig.
Maar ook voor de mensen met een minder noemenswaardige talent als; dansen met je hond of buikspreken is er een programma, zolang je in Nederland woont en iets kunt wat andere mensen niet kunnen, dan doe je mee aan Hollands Got Talent. Ben je nu gewoon inspiratieloos maar ervan overtuigd dat je kan zingen? Dan geef je je op voor Op zoek naar Michael Jackson.
Misschien be je net zoals ik een talent in troep maken en geld uitgeven? Of heb je gewoon meer problemen dan talenten? Dan zijn er ook zat programma's waaraan je mee kunt doen. Zit je tot aan je nek toe in de schulden, dan komt John Williams bij je langs en laat je schulden als sneeuw voor de zon verdwijnen. Laat je liever aan de rest van Nederland zien, dat je elke avond 3 zakken chips en 5 repen chocola weg werkt, dan bel je SOS Sonja. En als je getrouwd bent met de mislukte versie van Bob de Bouwer, dan geef je je man op voor Help, mijn man is klusser!. Heeft diezelfde man ook nog een gekke hobby dan kunnen ze gelijk een opname maken voor Help, mijn man heeft een hobby! Ruzie met de buren? Schrijf een brief naar RTL en John en Natascha staan zo bij je op de stoep.
Maar het kan nog allemaal een tikkie erger. Sta je op het punt om te gaan scheiden, dan is je laatste redmiddel misschien wel Look of Love. Weet je na jaren nog steeds niet wie je echte vader is, dan kom je daar samen met de rest van Nederland achter via het programma DNA. Heb je al jaren last van wratten op je linkerbil, laat dit dan gerust zien aan de rest van de wereld bij Genante Ziektes.
Reality-tv is sinds het jaar 2000 en Big Brother niet meer weg te denken uit het televisie landschap. Ik heb alle afleveringen van het eerste seizoen van Big Brother gezien, dat zal ik niet ontkennen. Talentenjachten waren in het begin hartstikke vermakelijk, wie lach er niet in een deuk bij al die slechte audities? Maar ergens halverwege 2005/2006 is het mis gegaan, hoe gekker hoe beter. Het lijkt wel alsof er een strijd ontstand tussen de verschillende zenders. Reality-tv is zo interressant omdat het over de gewone mensen gaat, geen bekende acteurs of zangers maar gewoon jij en ik en de vrouw van de straat. Maar misschien is dat juist ook wel de grootste valkuil van reality-tv. Ik ben het zat om te kijken hoe Truus en Guus uit Kerkstraat 3 hun ruzie bijleggen, of om te zien hoe John Williams, Jan de Vries van zijn hobby postzegels verzamelen af helpt.
Beste landgenoten, er zijn niet voor niets uitzendbureaus, diëtistes, relatietherapeuten en financieel adviseurs! Deze mensen kunnen je helpen aan een baan of helpen met je problemen, zodat je het niet hoeft te delen met de rest van Nederland.
Een reality-programma op zijn tijd is leuk, maar oef wat verlang ik weer naar de echte sterren op televisie! Televisie kijken is voor mij een vorm van ontspanning, als ik wil weten wat voor gekke hobby's de man van drie straten verderop heeft of de schulden van Frank en Anneke wil weten, dan breng ik wel een bezoekje aan de buurtkroeg. Ik wil kunnen wegdromen bij de weelde en luxe van grote acteurs of iets kunnen leren van een informatieve documentaire. Maar van de extra kilo's of het buikspreektalent van mijn mede burger, heb ik schoon genoeg!
Maar ook voor de mensen met een minder noemenswaardige talent als; dansen met je hond of buikspreken is er een programma, zolang je in Nederland woont en iets kunt wat andere mensen niet kunnen, dan doe je mee aan Hollands Got Talent. Ben je nu gewoon inspiratieloos maar ervan overtuigd dat je kan zingen? Dan geef je je op voor Op zoek naar Michael Jackson.
Misschien be je net zoals ik een talent in troep maken en geld uitgeven? Of heb je gewoon meer problemen dan talenten? Dan zijn er ook zat programma's waaraan je mee kunt doen. Zit je tot aan je nek toe in de schulden, dan komt John Williams bij je langs en laat je schulden als sneeuw voor de zon verdwijnen. Laat je liever aan de rest van Nederland zien, dat je elke avond 3 zakken chips en 5 repen chocola weg werkt, dan bel je SOS Sonja. En als je getrouwd bent met de mislukte versie van Bob de Bouwer, dan geef je je man op voor Help, mijn man is klusser!. Heeft diezelfde man ook nog een gekke hobby dan kunnen ze gelijk een opname maken voor Help, mijn man heeft een hobby! Ruzie met de buren? Schrijf een brief naar RTL en John en Natascha staan zo bij je op de stoep.
Maar het kan nog allemaal een tikkie erger. Sta je op het punt om te gaan scheiden, dan is je laatste redmiddel misschien wel Look of Love. Weet je na jaren nog steeds niet wie je echte vader is, dan kom je daar samen met de rest van Nederland achter via het programma DNA. Heb je al jaren last van wratten op je linkerbil, laat dit dan gerust zien aan de rest van de wereld bij Genante Ziektes.
Reality-tv is sinds het jaar 2000 en Big Brother niet meer weg te denken uit het televisie landschap. Ik heb alle afleveringen van het eerste seizoen van Big Brother gezien, dat zal ik niet ontkennen. Talentenjachten waren in het begin hartstikke vermakelijk, wie lach er niet in een deuk bij al die slechte audities? Maar ergens halverwege 2005/2006 is het mis gegaan, hoe gekker hoe beter. Het lijkt wel alsof er een strijd ontstand tussen de verschillende zenders. Reality-tv is zo interressant omdat het over de gewone mensen gaat, geen bekende acteurs of zangers maar gewoon jij en ik en de vrouw van de straat. Maar misschien is dat juist ook wel de grootste valkuil van reality-tv. Ik ben het zat om te kijken hoe Truus en Guus uit Kerkstraat 3 hun ruzie bijleggen, of om te zien hoe John Williams, Jan de Vries van zijn hobby postzegels verzamelen af helpt.
Beste landgenoten, er zijn niet voor niets uitzendbureaus, diëtistes, relatietherapeuten en financieel adviseurs! Deze mensen kunnen je helpen aan een baan of helpen met je problemen, zodat je het niet hoeft te delen met de rest van Nederland.
Een reality-programma op zijn tijd is leuk, maar oef wat verlang ik weer naar de echte sterren op televisie! Televisie kijken is voor mij een vorm van ontspanning, als ik wil weten wat voor gekke hobby's de man van drie straten verderop heeft of de schulden van Frank en Anneke wil weten, dan breng ik wel een bezoekje aan de buurtkroeg. Ik wil kunnen wegdromen bij de weelde en luxe van grote acteurs of iets kunnen leren van een informatieve documentaire. Maar van de extra kilo's of het buikspreektalent van mijn mede burger, heb ik schoon genoeg!
Abonneren op:
Posts (Atom)