Toen ik een jaar geleden een artikel las over een vrouw die een al een noodpakket inclusief opblaasbare roeiboot heeft klaarliggen voor de drastische datum 21-12-2012 nadert, kon ik eigenlijk niets anders doen dan lachen. Toen ik verder las, dat je voor 10.000 dollar een plekje kunt afhuren op een of andere berg ergens aan de andere kant van de wereld, omdat je daar zogenaamd veilig zou zijn, kon ik alleen maar nog harder lachen!
21-12-2012, tenzij je al sinds 1990 in een grot zit is je alle heisa rond deze datum vast niet ontgaan de laatste tijd! Want op 21-12-2012 eindigt de Mayakalender en dus zou de wereld vergaan! Ik als bioscoopfreak zie ongeveer elke film die in de bioscoop draait, heb de film 2012 express ontweken. Een dramatisch doemscenario over wat er zogenaamd met de wereld gaat gebeuren in 2012, helaas is ongeveer de hele film met de computer bewerkt. Nee, ik zag het niet zitten. Als het gebeurd dan gebeurt het, dat zie ik dan op 21-12-2012 zelf wel.
Maar een tijdje terug werd bekend gemaakt dat er een foutje zat in de Mayakalender!! De kalender eindigt helemaal niet op 2012, dit was een fout in de berekening (wiskunde is ook niet mijn sterkste vak). Wanneer de Mayakalender dan wel eindigt? Dat kan 2220, 2039 maar ook 2208 zijn, lees ik op verschillende sites. Niet dat ik er nou echt bang voor was, maar ik ben altijd erg geinterreseerd in gekke feitjes en opmerkelijke berichten.
Tijdens mijn speurtocht op Internet naar de fout in de Mayakalender kwam ik op een forum terecht. Ik moest lachen om de reactie: 'Op 00.00 31-12-2010 loopt mijn agenda af, dus? ' Maar ik stond even stil bij het bericht van iemand die zei: 'Dat de wereld heus niet precies op één bepaalde datum vergaat, maar dat de wereld al langzaam aan het vergaan is!'
En ergens ben ik het daar wel een beetje mee eens. 9-11-2001, de aanslag op WTC en de vele terroristsiche aanslagen daarna hebben inmiddels voor duizenden doden gezorgd! Je kan het je vast nog herinneren, ruim 230.000 doden door de Tsunami in Azië. Mexicaanse griep hier, Qkoorts daar. Het kan zijn dat ik pas sinds een jaar of 6 echt actief (de ene dag wat meer dan de ander) het nieuws volg, maar ligt het aan mij of storten en crashen er de laatste paar jaar iets meer vliegtuigen dan daarvoor! En dan nu de aardbeving in Haiti, waarschijnlijk al meer dan 100.000 slachtoffers! Dan heb ik alle oorlogen nog niet meegeteld, omdat er eigenlijk al sinds de mensheid bestaat altijd wel ergens een oorlog gaande is. Maar het valt me ook op dat de overheid een stuk vaker reclame maakt om een noodpakket aan te schaffen. Zullen ze iets achterhouden?
Of er echt een specifieke datum zal zijn waarop de 'wereld zou vergaan' dat denk ik eigenlijk niet. Maar ik lach ineens toch een stuk minder hard om die mevrouw die een noodpakket klaar heeft liggen, je weet het immers nooit wat er kan gebeuren! Stel dat er dan een overstroming komt, kan ze wel mooi met haar roeibootje weg varen! En als ik heel veel geld had, was ik allang op het zogenaamd meest veilige bergtopje van de wereld gaan zitten. Ik had dan alleen wel al mijn familie, vrienden, kennissen en eigenlijk gewoon heel de wereld (op een maar gemene criminelen, moordenaars en pedofielen na) mee willen nemen.
Wat denken jullie?
Liefs,
Lisa
woensdag 27 januari 2010
donderdag 21 januari 2010
Soaps zijn ouderwets & Spionagepraktijken
Afgelopen dinsdag was ik met collega's naar "Ik hou van Holland". We zaten helaas niet allemaal bij elkaar, de ene helft zat in het team van Jeroen van Koningsbrugge en de andere helft (waaronder ik) zat bij het team van Peter 'huppelepup'. Maar dat team van Peter 'huppelepup'(ik weet zijn achternaam niet meer) heeft mooi gewonnen! Was de prijs bij de middagshow nog een Delfsblauwe wc-bril, wc-borstel en wc-papierhouder, wij wonnen een draagbare dvd-speler! Een erg leuk cadeau.
De show zelf was ook erg leuk, maar de het wachten vóór dat de show begon was ook erg leuk. Een hele zaal vol met mensen die zich op hun mooist hebben aangekleed (ze waren even vergeten dat je een oranje, rood, wit of blauw shirt aan moet tijdens de show) en hebben opgemaakt en speciaal voor deze gelegenheid hun krulset uit de kast hebben getrokken. En een van mijn grote hobby's is toch wel mensen kijken. Ja het is misschien niet zo netjes, maar ik vind het heerlijk!!
Ik zou zo de hele dag in de Coffee Company kunnen zitten en de hele dag mensen kijken. Het is misschien een rare eigenschap, maar ik plaats onbekende mensen na 2 seconde al gelijk in een bepaald vak. Ik ben absoluut geen hokjesdenker, maar toch heb ik een aantal hokjes in mijn hoofd. Als ik dan bezig ben met een van mijn grote hobby's en dus op mijn gemakje mensen aan het kijken ben, plaatst ik deze mensen na een aantal seconde al gelijk in een 'hokje'. Maar niet de standaard hokjes, nee mijn eigen hokjes. Ik heb allerlei groepjes in mijn hoofd, elk groepje heeft zijn eigen kenmerken zowel qua uiterlijk en innerlijk en meestal word zo'n groep gekenmerkt door een naam. Die naam staat dan voor een persoon en die persoon is dan het perfecte voorbeeld van die groep, maar dit hoeft niet altijd het geval te zijn. In de loop van der tijd worden er steeds meer kenmerken toegevoegd aan die groep.
Begrijpen jullie het nog? Kan me namelijk heel goed voorstellen van niet het is namelijk best ingewikkeld. En eigenlijk vraag ik me stiekem ook af of dit normaal is? Ik kan me voorstellen dat iedereen die een nieuw persoon ziet die gene even snel 'scant'. Maar bij mij blijft het niet bij scannen, ik bedenk gelijk een stuk of tien eigenschappen en dingen waar de persoon in kwestie van zal houden, aangezien de 'andere'uit zijn groep die eigenschappen ook hebben.
Maar naast alleen mensen kijken, luister ik ook naar mensen. Of nouja, meeluisteren en afluisteren valt ook onder luisteren toch? Het komt weleens voor als ik in de metro, bus of trein zit dat mijn Ipod leeg is en onbewust ga je dan toch meeluisteren met de mensen naast of achter je. Ik kan je vertellen dat er genoeg mensen zijn heel hun levensverhaal vertellen terwijl ze aan de telefoon zijn, ze zijn alleen even vergeten dat ze in de trein zitten. Ik kan me dan zo inleven in die persoon of aan die persoon aan de andere kant van de lijn. Mijn afluisterpraktijken gaan zelfs zo ver dat ik een keer heel nonchalant van plaats ben verwisseld omdat ik perse wilde weten wie dat meisje achter dat boeiende telefoongesprek was en of het klopte bij het plaatje in mijn hoofd.
Het komt ook vaak genoeg voor dat 2 mensen een gesprek voeren en dan niet op een bepaalde naam komen of niet weten waar ze eruit moeten. Eerst denk ik nog: 'rustig lies, ze komen er zo achter' maar als ze het na 3 minuten nog niet weten kan ik niets anders doen dan antwoord geven. Ik kan me voorstellen dat het voor die mensen nogal raar over komt. Ik heb zo namelijk een keer uit het niets 'Herman den Blijker!' geroepen, om daarna wel heel snel erbij te zeggen dat ik toevallig hoorde waar hun gesprek over ging.
Meeluisteren doe ik niet alleen in het openbaar vervoer, ik doe het ook dolgraag in cafe's en restaurantjes. Zo zat ik vandaag na een lange dag studeren even wat te eten in La Place. Toen ik mijn eten op had, besloot ik nog even verder te leren in de 'La Place', maar dit ging helaas iets minder goed dan verwacht. Naast mij zaten 2 meisjes te kletsen en omdat het nogal rustig was ving ik het hele gesprek op. Nee, ze hadden het niet over het weer buiten, ze hadden het over hele andere dingen. Terwijl ik steeds verder met mijn neus in mijn boek verdween (om maar zo onopvallend te blijven), zat ik ondertussen helemaal in het gesprek. Op een gegeven moment moest ik zelfs lachen, maar omdat het heel raar zou zijn als ik ineens uit het niets zou lachen heb ik maar snel mijn hoofd omgedraait. Maar het bleef niet bij dit ene gesprek, want een paar tafeltjes verder zat een moeder met een dochter. Omdat het zo rustig was en de moeder niet wist wat zacht praten in houd, kon ik ook meegenieten van dat gesprek. Zo vertelde de moeder onder andere dat ze 'daarom zolang in therapie was', 'ze nog steeds elke dag met die vraag opstaat', 'het door jou vader en en je opa komt' en toen hoorde ik een snik. Jaja spanning en sensatie daar op de 6e verdieping van de OBA. Je begrijpt dat er het laatste halfuurtje niets meer van leren terecht is gekomen.
Ik vraag me toch echt af of ik de enige ben en of ik ondertussen een 'storend element bent voor de samenleving'. Soaps zijn zo ouderwets, ga een uurtje alleen in een cafe zitten en het lijkt net alsof je regelrecht in "Meerdijk" terecht bent gekomen. Als je zorgt dat je er elke dag rond hetzelfde tijdstip zit, heb je helemaal hetzelfde effect. Ik vraag me nu namelijk nog steeds af 'Of dat meisje met dat rode jasje het nou uit heeft gemaakt met die player' 'Of de ruzie tussen Charlotte en nienke als is opgelost' 'Of Ralf al weet dat zijn vriendin het uit gaat maken' en 'Of de moeder vanwege haar man en vader in therapie zit'. Aangezien ik over een aantal jaar niet bekend wil staan als 'dat meisje dat iedereen afluisterd'zijn tips over hoe je zo onopvallend weg kan kijken en over hoe je je toch op je boek kan concenteren als er naast je een zeer interressant gesprek word gevoerd, meer dan welkom!
Liefs,
Lisa
(Ik begrijp het als je halverwege al bent afgehaakt. Aangezien ik mezelf al niet eens begrijp, lijkt het me voor lezers nog ingewikkelder.)
De show zelf was ook erg leuk, maar de het wachten vóór dat de show begon was ook erg leuk. Een hele zaal vol met mensen die zich op hun mooist hebben aangekleed (ze waren even vergeten dat je een oranje, rood, wit of blauw shirt aan moet tijdens de show) en hebben opgemaakt en speciaal voor deze gelegenheid hun krulset uit de kast hebben getrokken. En een van mijn grote hobby's is toch wel mensen kijken. Ja het is misschien niet zo netjes, maar ik vind het heerlijk!!
Ik zou zo de hele dag in de Coffee Company kunnen zitten en de hele dag mensen kijken. Het is misschien een rare eigenschap, maar ik plaats onbekende mensen na 2 seconde al gelijk in een bepaald vak. Ik ben absoluut geen hokjesdenker, maar toch heb ik een aantal hokjes in mijn hoofd. Als ik dan bezig ben met een van mijn grote hobby's en dus op mijn gemakje mensen aan het kijken ben, plaatst ik deze mensen na een aantal seconde al gelijk in een 'hokje'. Maar niet de standaard hokjes, nee mijn eigen hokjes. Ik heb allerlei groepjes in mijn hoofd, elk groepje heeft zijn eigen kenmerken zowel qua uiterlijk en innerlijk en meestal word zo'n groep gekenmerkt door een naam. Die naam staat dan voor een persoon en die persoon is dan het perfecte voorbeeld van die groep, maar dit hoeft niet altijd het geval te zijn. In de loop van der tijd worden er steeds meer kenmerken toegevoegd aan die groep.
Begrijpen jullie het nog? Kan me namelijk heel goed voorstellen van niet het is namelijk best ingewikkeld. En eigenlijk vraag ik me stiekem ook af of dit normaal is? Ik kan me voorstellen dat iedereen die een nieuw persoon ziet die gene even snel 'scant'. Maar bij mij blijft het niet bij scannen, ik bedenk gelijk een stuk of tien eigenschappen en dingen waar de persoon in kwestie van zal houden, aangezien de 'andere'uit zijn groep die eigenschappen ook hebben.
Maar naast alleen mensen kijken, luister ik ook naar mensen. Of nouja, meeluisteren en afluisteren valt ook onder luisteren toch? Het komt weleens voor als ik in de metro, bus of trein zit dat mijn Ipod leeg is en onbewust ga je dan toch meeluisteren met de mensen naast of achter je. Ik kan je vertellen dat er genoeg mensen zijn heel hun levensverhaal vertellen terwijl ze aan de telefoon zijn, ze zijn alleen even vergeten dat ze in de trein zitten. Ik kan me dan zo inleven in die persoon of aan die persoon aan de andere kant van de lijn. Mijn afluisterpraktijken gaan zelfs zo ver dat ik een keer heel nonchalant van plaats ben verwisseld omdat ik perse wilde weten wie dat meisje achter dat boeiende telefoongesprek was en of het klopte bij het plaatje in mijn hoofd.
Het komt ook vaak genoeg voor dat 2 mensen een gesprek voeren en dan niet op een bepaalde naam komen of niet weten waar ze eruit moeten. Eerst denk ik nog: 'rustig lies, ze komen er zo achter' maar als ze het na 3 minuten nog niet weten kan ik niets anders doen dan antwoord geven. Ik kan me voorstellen dat het voor die mensen nogal raar over komt. Ik heb zo namelijk een keer uit het niets 'Herman den Blijker!' geroepen, om daarna wel heel snel erbij te zeggen dat ik toevallig hoorde waar hun gesprek over ging.
Meeluisteren doe ik niet alleen in het openbaar vervoer, ik doe het ook dolgraag in cafe's en restaurantjes. Zo zat ik vandaag na een lange dag studeren even wat te eten in La Place. Toen ik mijn eten op had, besloot ik nog even verder te leren in de 'La Place', maar dit ging helaas iets minder goed dan verwacht. Naast mij zaten 2 meisjes te kletsen en omdat het nogal rustig was ving ik het hele gesprek op. Nee, ze hadden het niet over het weer buiten, ze hadden het over hele andere dingen. Terwijl ik steeds verder met mijn neus in mijn boek verdween (om maar zo onopvallend te blijven), zat ik ondertussen helemaal in het gesprek. Op een gegeven moment moest ik zelfs lachen, maar omdat het heel raar zou zijn als ik ineens uit het niets zou lachen heb ik maar snel mijn hoofd omgedraait. Maar het bleef niet bij dit ene gesprek, want een paar tafeltjes verder zat een moeder met een dochter. Omdat het zo rustig was en de moeder niet wist wat zacht praten in houd, kon ik ook meegenieten van dat gesprek. Zo vertelde de moeder onder andere dat ze 'daarom zolang in therapie was', 'ze nog steeds elke dag met die vraag opstaat', 'het door jou vader en en je opa komt' en toen hoorde ik een snik. Jaja spanning en sensatie daar op de 6e verdieping van de OBA. Je begrijpt dat er het laatste halfuurtje niets meer van leren terecht is gekomen.
Ik vraag me toch echt af of ik de enige ben en of ik ondertussen een 'storend element bent voor de samenleving'. Soaps zijn zo ouderwets, ga een uurtje alleen in een cafe zitten en het lijkt net alsof je regelrecht in "Meerdijk" terecht bent gekomen. Als je zorgt dat je er elke dag rond hetzelfde tijdstip zit, heb je helemaal hetzelfde effect. Ik vraag me nu namelijk nog steeds af 'Of dat meisje met dat rode jasje het nou uit heeft gemaakt met die player' 'Of de ruzie tussen Charlotte en nienke als is opgelost' 'Of Ralf al weet dat zijn vriendin het uit gaat maken' en 'Of de moeder vanwege haar man en vader in therapie zit'. Aangezien ik over een aantal jaar niet bekend wil staan als 'dat meisje dat iedereen afluisterd'zijn tips over hoe je zo onopvallend weg kan kijken en over hoe je je toch op je boek kan concenteren als er naast je een zeer interressant gesprek word gevoerd, meer dan welkom!
Liefs,
Lisa
(Ik begrijp het als je halverwege al bent afgehaakt. Aangezien ik mezelf al niet eens begrijp, lijkt het me voor lezers nog ingewikkelder.)
maandag 18 januari 2010
Wanted!
GEZOCHT: LOOK-A-LIKE!!
Gezocht: look-a-like (zie profielfoto rechts, maar de nodige make-up kan wonderen doen), het liefst voorzien met een goed stel hersens en een IQ van 150. Ben jij in staat om in 1,5 week tijd 200 blz. Sociale Geschiedenis van de Media, 207 blz. Only Connect, 400 blz. Film History , ruim 20 films en 15 programma's uit je hoofd te leren? En ben je beschikbaar op 27 januari van 13.00-15.00? Laat dan nu een reactie achter!!
Beloning: 100 euro en daarnaast krijg je 1,5 onderdak in de Openbare Bibliotheek in Amsterdam.
Twijfel niet langer!
Inmiddels voel ik me zo hopeloos..
Gezocht: look-a-like (zie profielfoto rechts, maar de nodige make-up kan wonderen doen), het liefst voorzien met een goed stel hersens en een IQ van 150. Ben jij in staat om in 1,5 week tijd 200 blz. Sociale Geschiedenis van de Media, 207 blz. Only Connect, 400 blz. Film History , ruim 20 films en 15 programma's uit je hoofd te leren? En ben je beschikbaar op 27 januari van 13.00-15.00? Laat dan nu een reactie achter!!
Beloning: 100 euro en daarnaast krijg je 1,5 onderdak in de Openbare Bibliotheek in Amsterdam.
Twijfel niet langer!
Inmiddels voel ik me zo hopeloos..
donderdag 14 januari 2010
Ritje zweetoksel
Omdat Nederland de afgelopen weken in de ijstijd is beland durf ik het niet aan om op mijn scooter te stappen. Niet alleen de ijskou maar ook de gladde wegen zijn nou niet bepaald ongevaarlijk. Zo komt het dat ik al een maandje met het openbaar vervoer reis.
Afgelopen dinsdag had ik bij Jorn geslapen en ik had het plan om dan s'ochtends vroeg gelijk door te gaan naar de sportschool. Ik dacht dat om 9 uur de spits wel voorbij zou zijn, dus dat ik gerust in mijn joggingsbroek, zonder make-up en ongewassen haren de deur uit kon. Bij de tramhalte aangekomen was ik de enige bij de halte. Maar het werd als maar drukker en drukken en na 10 minuten was er nog geen tram. Na 20 minuten stond de halte helemaal vol en inmiddels nog geen tram! Ik voelde me aardig bekeken zo met mijn gezicht even wit als de sneeuw en de combinatie rubberducks+grijze joggingbroek. Na 25 minuten kwam er eindelijk een tram.
Helaas moest ik ook nog met de metro en ik was helaas niet de enige. De metro was propvol en toen moesten er ook nog eens ruim 40 mensen bij. Zo kwam het dat ik om 9.15 in mijn sportkloffie met vette haren en een bleek gezicht met half Amsterdam in de metro stond! Dat was nou niet precies waar ik op gerekend had. Het nadeel van zo'n propvolle metro is dat je ongeveer met je neus in andermans oksel staat. En ik weet niet hoe, maar er zijn mensen die het kunnen presteren om om 9.15 in de ochtend(lijkt mij dat je dan net hebt gedoucht) met deze ijskou toch nog naar zweet kunnen ruiken! En geloof mij, deze mensen hadden geen sportpakje aan zoals mij, dan had ik het nog enigszins kunnen accepteren, nee ze waren gewoon netjes gekleed.
Toen ik eindelijk een zitplekje bemachtigd had, leek het net alsof ik naast een pakje Conimex nasikruiden zat. Dit was helaas niet het geval, waarschijnlijk had de man naast mij of ontbeten met nasi en anders kan ik me geen andere reden bedenken dan dat hij in de kruiden en specerijenhandel werkt!
Wat was ik blij toen ik eindelijk de sportschool bereikt had! Gelukkig was het in de bus niet zo druk en kon ik rustig bijkomen van het uurtje sporten.
Helaas heb ik de aankomende weken geen vrij, ik heb mijn tentamen van gister niet gehaald! 27 januari heb ik de herkansing, de herkansing gaat alleen niet over dit tentamen maar om het nog even iets moeilijker te maken komt de tentamenstof van het vorige tentamen er ook nog bij! Ik vraag me af wanneer de bibliotheek om huur gaat vragen, aangezien ik daar nu weer heel wat uurtjes zou slijten. Voor mijn eindopdracht van Digitale Media heb ik met grote verbazing een 8.5 gehaald! Ik had mijn verslag over Twitter in een dag in elkaar geflanst en heb er voor mijn doen eigenlijk weinig aangedaan. Ik heb vooral alles opgeschreven wat in me op kwam, zonder er teveel over na te denken en kennelijk brengt dit toch goede resultaten op.
Op naar de zomer! Tegen de kou kan ik me inmiddels wel kleden, maar tegen stinkende openbaarvervoer mensen is helaas nog niets te doen!
Liefs,
Lisa
Afgelopen dinsdag had ik bij Jorn geslapen en ik had het plan om dan s'ochtends vroeg gelijk door te gaan naar de sportschool. Ik dacht dat om 9 uur de spits wel voorbij zou zijn, dus dat ik gerust in mijn joggingsbroek, zonder make-up en ongewassen haren de deur uit kon. Bij de tramhalte aangekomen was ik de enige bij de halte. Maar het werd als maar drukker en drukken en na 10 minuten was er nog geen tram. Na 20 minuten stond de halte helemaal vol en inmiddels nog geen tram! Ik voelde me aardig bekeken zo met mijn gezicht even wit als de sneeuw en de combinatie rubberducks+grijze joggingbroek. Na 25 minuten kwam er eindelijk een tram.
Helaas moest ik ook nog met de metro en ik was helaas niet de enige. De metro was propvol en toen moesten er ook nog eens ruim 40 mensen bij. Zo kwam het dat ik om 9.15 in mijn sportkloffie met vette haren en een bleek gezicht met half Amsterdam in de metro stond! Dat was nou niet precies waar ik op gerekend had. Het nadeel van zo'n propvolle metro is dat je ongeveer met je neus in andermans oksel staat. En ik weet niet hoe, maar er zijn mensen die het kunnen presteren om om 9.15 in de ochtend(lijkt mij dat je dan net hebt gedoucht) met deze ijskou toch nog naar zweet kunnen ruiken! En geloof mij, deze mensen hadden geen sportpakje aan zoals mij, dan had ik het nog enigszins kunnen accepteren, nee ze waren gewoon netjes gekleed.
Toen ik eindelijk een zitplekje bemachtigd had, leek het net alsof ik naast een pakje Conimex nasikruiden zat. Dit was helaas niet het geval, waarschijnlijk had de man naast mij of ontbeten met nasi en anders kan ik me geen andere reden bedenken dan dat hij in de kruiden en specerijenhandel werkt!
Wat was ik blij toen ik eindelijk de sportschool bereikt had! Gelukkig was het in de bus niet zo druk en kon ik rustig bijkomen van het uurtje sporten.
Helaas heb ik de aankomende weken geen vrij, ik heb mijn tentamen van gister niet gehaald! 27 januari heb ik de herkansing, de herkansing gaat alleen niet over dit tentamen maar om het nog even iets moeilijker te maken komt de tentamenstof van het vorige tentamen er ook nog bij! Ik vraag me af wanneer de bibliotheek om huur gaat vragen, aangezien ik daar nu weer heel wat uurtjes zou slijten. Voor mijn eindopdracht van Digitale Media heb ik met grote verbazing een 8.5 gehaald! Ik had mijn verslag over Twitter in een dag in elkaar geflanst en heb er voor mijn doen eigenlijk weinig aangedaan. Ik heb vooral alles opgeschreven wat in me op kwam, zonder er teveel over na te denken en kennelijk brengt dit toch goede resultaten op.
Op naar de zomer! Tegen de kou kan ik me inmiddels wel kleden, maar tegen stinkende openbaarvervoer mensen is helaas nog niets te doen!
Liefs,
Lisa
vrijdag 8 januari 2010
Tentamens
En alsof het niet anders kan, 3 keer raden wat voor mensen ik vandaag tegen kwam op het station? Juist, niet 1 maar 2 donateurwervers. Ze begonnen dit keer anders dan normaal: 'Oxam Novib'? Waarop ik gelijk zei, nee ik steun al genoeg goede doelen (een klein leugentje om bestwil?) 'WNF, dan misschien?' Nee sorry echt niet. Toen probeerde hij het nog een keer: 'Een knuffel dan misschien?' Ze deden het op een leuke manier, anders dan de meeste donateurwervers, maar ik blijf bij mijn standpunt.
Sinds 3 januari kun je mij dageljks vinden in de Openbare Bibliotheek van Amsterdam, dinsdag heb ik er 9 uur doorgebracht. Nee, ik ben niet bezig met een missie om alle boeken van de biblotheek te lezen, maar ik heb tentamens! Eigenlijk heb ik maar 1 tentamen en moest ik vandaag een verslag inleveren dat voor 40% meetelt voor het vak Digitale Media.
Aanstaande woensdag heb ik dus een tentamen, waar ik een 6 voor moet halen. Want als ik een 6 haal, heb ik dat vak gehaald. Maar het meest leuke is dan misschien nog wel dat ik dan van 13 januari t/m 1 februari vrij heb (tenzij ik het Twitterverslag moet herkansen). Maar er moet eerste nog heel worden geleerd. Afgelopen zaterdag schoot ik nogal in de stress omdat ik nergens kon vinden wat ik nou precies moest leren. Ik gebruik een ouder boek, voor dit oudere boek stond voor het vorige tentamen een apart bestandje met alles wat je moest leren. Voor het aanstaande kon ik alleen nergens iets vinden. In mijn wanhoop heb ik toen maar alle 400 studenten een mailtje gestuurd, met de vraag of iemand mij kon vertellen wat je moest leren als je het oudere boek had. Ik kreeg gelukkig meer dan 20 mailtjes terug. Maar wat bleek? Ik heb voor het vorige tentamen ook al alles voor dit tentamen geleerd! Kennelijk moest je zelf de hoofdstukken uit dat bestandje verdelen. Ik vond de stof voor het vorige tentamen al zo belachelijk veel maar als je je bedenkt dat ik zo'n 10 hoofdstukken (meer dan 100 blz.) teveel heb geleerd, is dat ook niet zo heel raar! Helaas zijn er ook nog 2 andere boeken die ik moet leren.
Vanavond even lekker een avondje niets doen en dan morgen weer op naar mijn nieuwe stamkroeg, de OBA ;). Met het vooruitzicht dat ik misschien wel in januari 3 weken vrij kan zijn, houd ik het een beetje vol in de bibliotheek!
Liefs,
Lisa
Sinds 3 januari kun je mij dageljks vinden in de Openbare Bibliotheek van Amsterdam, dinsdag heb ik er 9 uur doorgebracht. Nee, ik ben niet bezig met een missie om alle boeken van de biblotheek te lezen, maar ik heb tentamens! Eigenlijk heb ik maar 1 tentamen en moest ik vandaag een verslag inleveren dat voor 40% meetelt voor het vak Digitale Media.
Aanstaande woensdag heb ik dus een tentamen, waar ik een 6 voor moet halen. Want als ik een 6 haal, heb ik dat vak gehaald. Maar het meest leuke is dan misschien nog wel dat ik dan van 13 januari t/m 1 februari vrij heb (tenzij ik het Twitterverslag moet herkansen). Maar er moet eerste nog heel worden geleerd. Afgelopen zaterdag schoot ik nogal in de stress omdat ik nergens kon vinden wat ik nou precies moest leren. Ik gebruik een ouder boek, voor dit oudere boek stond voor het vorige tentamen een apart bestandje met alles wat je moest leren. Voor het aanstaande kon ik alleen nergens iets vinden. In mijn wanhoop heb ik toen maar alle 400 studenten een mailtje gestuurd, met de vraag of iemand mij kon vertellen wat je moest leren als je het oudere boek had. Ik kreeg gelukkig meer dan 20 mailtjes terug. Maar wat bleek? Ik heb voor het vorige tentamen ook al alles voor dit tentamen geleerd! Kennelijk moest je zelf de hoofdstukken uit dat bestandje verdelen. Ik vond de stof voor het vorige tentamen al zo belachelijk veel maar als je je bedenkt dat ik zo'n 10 hoofdstukken (meer dan 100 blz.) teveel heb geleerd, is dat ook niet zo heel raar! Helaas zijn er ook nog 2 andere boeken die ik moet leren.
Vanavond even lekker een avondje niets doen en dan morgen weer op naar mijn nieuwe stamkroeg, de OBA ;). Met het vooruitzicht dat ik misschien wel in januari 3 weken vrij kan zijn, houd ik het een beetje vol in de bibliotheek!
Liefs,
Lisa
dinsdag 5 januari 2010
Het goede doel
Als eerst wens ik iedereen een heel gelukkig, gezond, liefdevol en gezellig nieuwjaar! Mijn oud&nieuw heb ik uiteindelijk niet thuis op de bank doorgebracht. Net zoals vorig jaar heb ik op oudjaarsdag nog een kaartje voor een feest gekocht, Rocksteady. s'Avonds eerst tot 12 uur bij Jorn geweest en even naar het vuurwerk gegeken en daarna gingen we met een groepje naar The Sand. Het feest was leuk, in het begin was het nog niet helemaal mijn muziek, maar op het einde vond ik het jammer dat we alweer naar huis gingen! Het viel me wel op dat het helemaal niet zo druk was. Nieuwjaarsdag heb ik heerlijk tot 3 uur uitgeslapen en s'avond had ik een nieuwjaarsborrel bij Sanne. Er was op Floor na verder niemand meer gekomen (tentamens en het was een beetje slecht afgesproken) maar het was erg gezellig!!
En nu is het januari. De ongezelligste maand van het jaar, als je het mij vraagt. Bijna geen enkele verjaardag, geen feestdag en je weet zeker dat je je winterjas nog minstens 2 maanden aan kan houden. Daarnaast is januari ook nog eens de maand van mijn tentamens geworden.
Ik dacht altijd dat december de Goede doelen maand was, iedereen wil voor de kerst nog een goede daad verrichten en je komt om in de goedendoelenshows en van die vrolijke verkopers op straat. Maar vandaag kwam ik erachter, dat ze er in januari net zo vrolijk mee door gaan. Kwam ik er 1,5 jaar geleden nog mee weg, omdat ik nog geen 18 ben. Dat praatje kan ik nu niet meer vertellen. Ik heb er al een paar ontlopen, maar vandaag bij de OBA kon ik hem niet ontwijken: 'Heb je even tijd' (nou vooruit, ik wil niet onbeleefd zijn). Of ik voor 1,50 per week het astmafonds wilde steunen.. Even dacht ik; wat is nou 1,50 per week, maar toen bedacht ik me ineens dat ik zelf wil weten welk goed doel ik steun.
Ik vraag me toch echt af waarom deze verkopers er nog zijn. Ik ken bijna niemand die met een glimlach op zo'n verkoper afstapt en zegt: hey wil je mij soms iets verkopen? Maar daarnaast snap ik ook echt niet dat er iets mee verdienen. Er ging tijdens het gesprek ineens een heel snel rekensommetje door me hoofd. Die jongens staan er vast niet voor niets, stel dat ze 50 euro op een dag verdienen, gemiddeld 25 mensen vinden die lid willen worden vinden, dat is 25 x1,50 is 37.50 per week en als die jongen nou 1 x per week werkt betekend dat dat alle mensen die denken een goed doel te steunen eigenlijk gewoon het salaris van die jongen betalen! Misschien zit ik helemaal fout hoor, maar ik blijf het altijd onduidelijk en vaag vinden hoeveel geld er nou echt bij dat goede doel terecht komt.
Begrijp me niet verkeerd maar ik geef dan toch liever geld aan een zwerver, dan weet ik tenminste zeker dat het bij iemand terecht komt die het nodig heeft (losstaand van de kans dat hij er misschien drugs of alcohol van koopt) en ik zou ook graag nog een keer vrijwilligerswerk willen doen. Maar door die verkopers ga ik me nou nooit beter voelen: Als ik nee zeg voel ik me achteraf toch de rest van de dag schuldig; Straks hadden ze net van mij bijdrage een extra kind kunnen helpen? Of ik voel me toch een beetje in de maling genomen omdat ik geen 'nee' kan zeggen en ze me zo makkelijk weten te praten!
Ik denk dat ik voortaan toch maar weer ga zeggen dat ik nog geen 18 ben! Volgens de Etosmevrouw is het nog helemaal niet te zien dat ik al 19 ben.(Er werd mij bij het kopen van Saridon (paracetamol) gevraagd of ik wel boven de 16 was!? En bedankt!). Een beetje onaardig is het wel, maar de tijd die ze aan mij verspillen kunnen ze dan misschien beter besteden aan iemand die wel lid wil worden!
Liefs,
Lisa
En nu is het januari. De ongezelligste maand van het jaar, als je het mij vraagt. Bijna geen enkele verjaardag, geen feestdag en je weet zeker dat je je winterjas nog minstens 2 maanden aan kan houden. Daarnaast is januari ook nog eens de maand van mijn tentamens geworden.
Ik dacht altijd dat december de Goede doelen maand was, iedereen wil voor de kerst nog een goede daad verrichten en je komt om in de goedendoelenshows en van die vrolijke verkopers op straat. Maar vandaag kwam ik erachter, dat ze er in januari net zo vrolijk mee door gaan. Kwam ik er 1,5 jaar geleden nog mee weg, omdat ik nog geen 18 ben. Dat praatje kan ik nu niet meer vertellen. Ik heb er al een paar ontlopen, maar vandaag bij de OBA kon ik hem niet ontwijken: 'Heb je even tijd' (nou vooruit, ik wil niet onbeleefd zijn). Of ik voor 1,50 per week het astmafonds wilde steunen.. Even dacht ik; wat is nou 1,50 per week, maar toen bedacht ik me ineens dat ik zelf wil weten welk goed doel ik steun.
Ik vraag me toch echt af waarom deze verkopers er nog zijn. Ik ken bijna niemand die met een glimlach op zo'n verkoper afstapt en zegt: hey wil je mij soms iets verkopen? Maar daarnaast snap ik ook echt niet dat er iets mee verdienen. Er ging tijdens het gesprek ineens een heel snel rekensommetje door me hoofd. Die jongens staan er vast niet voor niets, stel dat ze 50 euro op een dag verdienen, gemiddeld 25 mensen vinden die lid willen worden vinden, dat is 25 x1,50 is 37.50 per week en als die jongen nou 1 x per week werkt betekend dat dat alle mensen die denken een goed doel te steunen eigenlijk gewoon het salaris van die jongen betalen! Misschien zit ik helemaal fout hoor, maar ik blijf het altijd onduidelijk en vaag vinden hoeveel geld er nou echt bij dat goede doel terecht komt.
Begrijp me niet verkeerd maar ik geef dan toch liever geld aan een zwerver, dan weet ik tenminste zeker dat het bij iemand terecht komt die het nodig heeft (losstaand van de kans dat hij er misschien drugs of alcohol van koopt) en ik zou ook graag nog een keer vrijwilligerswerk willen doen. Maar door die verkopers ga ik me nou nooit beter voelen: Als ik nee zeg voel ik me achteraf toch de rest van de dag schuldig; Straks hadden ze net van mij bijdrage een extra kind kunnen helpen? Of ik voel me toch een beetje in de maling genomen omdat ik geen 'nee' kan zeggen en ze me zo makkelijk weten te praten!
Ik denk dat ik voortaan toch maar weer ga zeggen dat ik nog geen 18 ben! Volgens de Etosmevrouw is het nog helemaal niet te zien dat ik al 19 ben.(Er werd mij bij het kopen van Saridon (paracetamol) gevraagd of ik wel boven de 16 was!? En bedankt!). Een beetje onaardig is het wel, maar de tijd die ze aan mij verspillen kunnen ze dan misschien beter besteden aan iemand die wel lid wil worden!
Liefs,
Lisa
Abonneren op:
Posts (Atom)