dinsdag 29 december 2009

Oud&Nieuw stress

Ik heb last van Oud&Nieuw stress of misschien beter gezegd Oud&Nieuw vrees. In Oktober begint het al, je hebt net je zomerjas omgeruild voor winterjas en dan krijg je de vraag: 'Weet je al wat je met oud&nieuw gaat doen?'. Ik ben niet zo'n planner wat dat betreft, dus ik heb dan in Oktober nog geen idee. Het is nu 29 december en ik heb eigenlijk nog steeds geen idee wat ik met Oud&Nieuw ga doen.

Ik ben misschien een van de weinige, maar ik vind Oud&Nieuw dus eigenlijk helemaal niets. Je sluit de gezelligste maand van het jaar, December af om vervolgens in de meest depressieve maand van het jaar, Januari terecht te komen! Zo gezellig ik de maand December vind, zo depressief vind ik de maand Januari. Dit jaar is het dan ietsje anders, 2009 was namelijk niet echt het jaar van mij en mijn familie en 2010 mag eigenlijk heel snel beginnen, met de hoop op heel veel meer gezondheid en geluk. Maar Januari blijf ik een rotmaand vinden.

En dan is er nog een ander probleem; ik wil op Oud&Nieuw het liefst samen zijn met alle mensen die me dierbaar zijn. Maar op een of andere manier lukt het nooit om en met mijn familie, vrienden en vriendje tegelijk te zijn! Dus dan moeten er keuzes worden gemaakt en laat dat nou net mijn zwakste punt zijn. En al die andere mensen hebben ook nog eens een voorkeur, de een wil niet naar een duur feest, de ander houd niet van een bepaald soort muziek, weer een ander blijft liever thuis en weer een ander zit in het buitenland.

En dan is er nog een ander probleem, omdat het maar een keer per jaar Oud&Nieuw is, moet je dat natuurlijk wel megaknallend, supergaaf en uitbundig vieren! Afgelopen jaar ben ik voor het eerst met Oud&Nieuw uit gegaan, op 31 December kocht ik een kaartje voor Loveland en heb een superavond gehad: goede muziek en leuke mensen! Het jaar daarvoor was ik op wintersport en ging ik om 12 uur sleetje rijden. Al die jaren daarvoor was ik nog onder de 16 en vierde ik Oud&Nieuw nog gewoon bij en met familie en vrienden. Maar nu ben ik inmiddels 19 jaar en is het niet meer spannend om eindelijk een keer tot 12 uur op te mogen blijven en daarna naar vuurwerk te kijken, nee dan is het pas spannend als je op een heel cool feest bent met de beste dj's van het land.

Thuis blijven is dus geen optie, naar een cafe gaan eigenlijk ook niet, want dat is zo gewoontjes en naar een van de discotheken gaan waar je normaal ook vaak komt is eigenlijk ook geen optie, want dat is ook maar gewoontjes. Daarnaast wonen mijn vrienden ook allemaal op andere plekken en hebben ook allemaal weer andere ideeen. Dit bezorgt mij heel wat stress. Jorn en ik bedachten vandaag om dan maar te vluchten naar Parijs en daar Oud&Nieuw te vieren, maar om mijn hele salaris te besteden aan een ticket vond ik toch net iets te ver gaan voor een knallend Oud&Nieuw.

Pff, wat ik dit jaar met Oud&Nieuw ga doen is me nog steeds een raadsel. Maar wat ik volgend jaar met Oud&Nieuw ga doen weet ik al wel. Ik geef mijn eigen feest, ik begin in juni met organiseren, zo weet ik zeker dat ik op tijd ben en dat ik alle leuke mensen om mij heen heb! Iemand alvast interresse?

Liefs,

Lisa

maandag 28 december 2009

Rondje Noord-Brabant

Vrijdag 18 december om 15.00 uur begon mijn kerstvakantie, die in principe tot 8 januari duurt want dan moet ik een essay inleveren en 13 januari heb ik een heel groot tentamen! Mijn cijfer voor mijn vorige cijfer heb ik inmiddels terug, ik geloof het nog steeds niet helemaal want het was een 8! Een 8 voor een tentamen, dat had ik nou nooit gedacht. Voor mijn filmanalyse heb ik een 6,5, ik ben niet heel erg tevreden, maar ik heb het vak wel met een 7 afgesloten!

Kerstvakantie betekent natuurlijk kerst vieren. Kerst is eigenlijk altijd mijn lievelingsfeest geweest, maar dit jaar was het anders. Ik miste het kerstgevoel en ik had eigenlijk pas donderdag zoiets van: o,ja morgen is het kerst! Twee weken terug had ik al een kerstdiner gehad met mijn vriendinnen van de middelbare school, dit was alweer de 4 keer en het was erg gezellig! Het was de bedoeling dat ik op kerstavond met mijn ouders, broertje, oma en Jorn naar een vakantiehuisje in Brabant zou vertrekken. Maar vanwege het weeralarm(neem slaapspullen mee als u de weg opgaat) en de enorme gladheid wilde mijn ouders liever de volgende ochtend gaan, mijn moeder zag zichzelf al met slaapzakken langs de A2 staan. Jorn en ik zijn toch op kerstavond vertrokken en zijn gelukkig veilig aangekomen! Vrijdagochtend kwamen mijn ouders, Jesse en oma aan. Eerste kerstdag eigenlijk helemaal niets gedaan, behalve heel veel gegeten, spelletjes gespeeld en tv gekeken. Nooit geweten dat 'Wie ben ik' zo'n leuk spel kan zijn. Oma: 'Ben ik blond?' Wij: 'Ja!' Oma:'Ooh ben ik Ruth Jacott?

Zaterdagochtend moest Jorn helaas alweer naar huis toe. Wij zijn toen naar de Winterefteling gegaan. Vanaf ons huisje naar de Efteling was het slechts 19 km en ongeveer een kwartiertje rijden. Maar mijn vader vond het leuk om ons een stukje van Brabant te laten zien, zo kwam het dat we na een halfuur nog geen 1 bord met 'Efteling'erop hadden gezien. Mijn navigatiesysteem leek het ook wel een leuk plan om ons over boerenlandweggetjes te sturen. Met heel wat hulp van de lokale buurtbewoners, de een wat aardiger dan de ander kwam het dat wij een uur later in de Efteling aankwamen, gelukkig was de efteling tot 8 uur open! Mijn oom en tante waren er ook met hun kinderen. Het viel gelukkig mee met de drukte en we zijn toch nog in aardig wat attracties geweest, Langnek hebben we helaas niet kunnen vinden.

Zondag was het plan om naar safaripark de Beekse Bergen te gaan. Mijn moeder kon zich nog herinneren dat er vroeger een leeuw op hun auto zat en er apen en olifanten rondliepen, dus het leek ons dit keer wel leuk om met de auto te gaan. Zondag heeft mijn vader ons de andere kant van Brabant laten zien, want we hebben over een stuk van 25 minuten weer ruim een uur gedaan. Mijn navigatiesysteem heeft ons werkelijk door een rietveld geleid en we zijn er nog door heen gereden ook! Aangekomen in het safaripark, bleek dat de apen en giraffen binnen waren wegens de kou, je kon ze alleen zien tijdens de wandeling maar die werd afgeraden wegens de kou. We hebben ongeveer 15 soorten herten gezien en dat was het eigenlijk ook wel. Toen het eindelijk spannend werd en we bijna via het autoraam oog-in-oog stonden met een drommedaris, kwam de voerder aanrijden met een bak vol voer en weg was de Drommedaris.

De terugweg ging ietsje sneller, maar nog steeds niet volgens plan. Ik denk dat ik nu ongeveer elke dorpje in Noord-Brabant ken! Wonder boven wonder ging de terugweg naar huis, vandaag in 1 keer goed. Het was een erg gezellig weekend!

Net even naar de sportschool geweest om alvast wat kerstkransjes te verbranden en nu even lekker douchen.

Liefs,

Lisa

donderdag 17 december 2009

'Lost in Translation' vs 'Lost in word'

Ik heb een angst voor werkstukken. Sommige mensen zijn bang voor spinnen, ik ben bang voor werkstukken. Tenminste dat denk ik. Ik moet morgen om vóór 15.00 mijn filmanalyse op de Uva inleveren. Na lang getwijfel, wat ongeveer een dag heeft geduurd; heb ik er voor gekozen om de film 'Lost in Translation'te gebruiken voor mijn filmanalyse.

De filmanalyse moet 1000 woorden zijn, een goede stelling hebben en vervolgend moet je retorische (?) strategie toepassen en je stelling uitwerken. Dinsdagavond ben ik begonnen met typen van een heel verhaal.

Vanochtend wilde ik weer verder gaan, maar het Internet lag eruit (Internet had ik nodig voor de opdracht en het voorbeeldmateriaa). Na 2 uur langs stekkers eruit te hebben gehaald om ze vervolgens net zo hard weer in te steken, 20 minuten lang wachten op de UPC-helpdesk, 3 laptops aan en uit zetten, de bank 2 keer te hebben verschoven, de kerstboom van een val te hebben gered, wat hulpeloze smsjes naar Marieke te hebben verstuurd gaf ik het op! Ik besloot te gaan douchen en wonder boven wonder na de douche deed het Internet het weer.

Maargoed om terug te komen op mijn angst. Ik heb Lost in Translation inmiddel 4,5 keer gezien. Maar het lukt me gewoon niet om een goede analyse te maken. Ik twijfel over elke zin en bedenk me eigenlijk dat de film helemaal niet leuk is om te analyseren. Vervolgens ben ik met 100 andere dingen bezig dan een verslag maken; hyves bezoeken, mail checken, tv kijken, radio luisteren, kijken of mijn cijfer voor tentamen er al op staat. Ik ben bang om terug te keren naar mijn Word-document om te zien dat alles wat ik heb getypd onzin is en ik nog maar een paar uur heb om het verslag af te krijgen.Ik ben bang om erachter te komen dat ik de film nog voor een 5e keer moet zien en dat ik alle hoofdstukken opnieuw moet lezen. En omdat ik daar allemaal geen zin in heb blijf ik het maar uitstellen, eigenlijk ben ik gewoon een uitsteller!

Ik had mezelf net voorgesteld dat ik na dit stukje toch echt mijn Word-document moet opnemen. Dus dat ga ik ook maar doen, hoe eng ik het ook vind ;).

Liefs,

Lisa

maandag 14 december 2009

Wat een weertje he?

Afgelopen week had ik 2 'officiele'gesprekken met mensen die ik niet kende. Beide gesprekken begon ik met een praatje over het weer:'Het is nog zo donker buiten en dan die vieze regen, bah', 'Goh, wat is het koud zeg!'

Volgens mij is dat typisch Nederlands, bij gebrek aan gesprekstof beginnen we altijd maar over het weer. En eigenlijk komt het er altijd op neer dat het nooit goed is: 'Brr wat is het koud', 'Jeetje, wat is het warm zeg, zo benauwd.' Ik vraag me af of de mensen in Hawai (zijn dat Hawaianen?) het ook altijd over het weer hebben: 'Goh, het is vandaag alweer 30 graden, gister, vorige week, vorige maand en de rest van het jaar ook al.'

Toch helpen die praatjes wel, want Nederlanders als we zijn, vinden we het natuurlijk allemaal veel te koud of allemaal veel te warm. Je hebt dus gelijk een gespreksonderwerp, waarbij je allebei even lekker kunt klagen. En dat is soms heel fijn, vooral als je een heel serieus gesprek met een nog serieuser iemand hebt!

Afgelopen week heb ik ook meerdere mensen gevraagd na wat ze met de kerstdagen gingen doen. En steeds vaker hoor ik mensen: 1e kerstdag met familie, 2e kerstdag met me andere familie en 3e kerstdag met vrienden. In mijn agenda staan maar 2 kerstdagen. Volgens mij is Nederland ook het enige land waar er 25 en 26 december kerst word gevierd. Ik vraag me dan toch af hoe ze dat in al die andere landen doen. Hoe ze op 1 avond en 1 dag hun hele familie en vriendenkring bezoeken? Of is dat ook weer typisch Nederlands, dat we perse kerst met iedereen willen vieren? Ik hoor van de meeste mensen dat ze een strakke planning hebben en bijvoorbeeld op 1 dag een kerstbrunch, lunch, borrel, diner en feestje hebben. Kerst mag van mij best 3 dagen duren hoor, zelfs een week. Maar volgens mij heeft Jezus zijn geboorte toch echt maar 1 dag gehoord.

Ik ga met kerst samen met mijn gezin, oma en vriendje in een huisje in het zuiden van Nederland vieren. Vijf dagen lang, van kerstavond tot 4e kerstdag.. gelukkig hoef ik niet het hele land door.

Liefs,

Lisa

woensdag 9 december 2009

Soms heb je van die dagen..

Soms heb je van die ochtenden, dat je denkt: kon ik maar de hele dag in bed blijven liggen. Soms heb je van die middagen, dat je denkt: was ik maar gewoon de hele dag in bed blijven liggen.

Gister had ik zo'n ochtend en zo'n middag. Op dinsdag moet ik altijd om 9 uur op de Uva zijn omdat ik dan werkgroep heb. Hoe kouder het buiten word, hoe moeilijker ik het vind om om 7 uur mijn bed uit te komen. Zo had ik het er gisterochtend ook erg moeilijk mee. Mijn moeder kwam nog naar me toe: 'Lies het regent misschien kan je beter met de bus gaan?' Maar dat zou betekenen dat ik mijn tanden moest poetsen tijdens het ontbijt en me moest aankleden terwijl ik nog onder de douche stond, dat ging dus niet lukken! Uiteindelijk rolde ik om half 8 mijn bed uit en moest ik alsnog haasten en als ik ergens niet tegen kan is het om mijn dag gestresst te moeten beginnen, gevolg was dus een ochtendhumeur. Toen ik er achter kwam dat de kiwi's opwaren; ik ontbijt altijd met kiwi,yoghurt en cruesli (zonder kiwi is mijn ontbijt niet compleet)kon ik niet anders bedenken dan dat dit een rotochtend zou worden. Toen ik mijn lievelingstas dicht wilde doen, ging de rits kapot! Mijn zwarte invito tas die ik al 3 jaar dagelijks overal mee naar toe sleep. Een klein rampje op dat moment.

Onderweg naar de universiteit bedacht ik me hoe warm mijn bedje was en hoe koud het op de scooter was. Op een gegeven moment ging er ineens de gedachte door mijn hoofd: ik zal straks ook wel een bekeuring krijgen. Geen idee waar die gedachte vandaan kwam. Maar 5 minuten later werd die gedachte werkelijkheid! Om 5 over half 9 's ochtends (5 over half 9 ja!) stond daar in het Beatrixpark een meneer met zijn hand omhoog. Of ik even wilde afstappen, want ik mocht hier niet rijden. Ik reed door het Beatrixpark, 1 weg is voor fietsers en bromfietser en de andere weg is alleen voor fietsers. Oke, ik mag die weg misschien niet nemen, maar ik en vele andere doen dat al heel lang omdat je anders een kwartier moet omrijden! Die weg is ook echt maar 100 m. Als ik scooter met een blauw kenteken had, had ik er namelijk wel mogen rijden. Ik rij er ook altijd heel zachtjes, maargoed. Ik kreeg dus een boete! Ik weet niet waar het vandaan kwam, waarschijnlijk van alle stress rondom mijn studie en de nodige vermoeidheid, maar ik liet een traantje vallen. Oke en om heel eerlijk te zijn; ik dacht, misschien helpt dit om onder de boete vandaan te komen. Maar nee, deze agent had een missie, hij was immers niet voor niets vanochtend vroeg zijn bed uitgekomen! Vervolgens zei hij doodleuk: 'Nou, daar hoef je niet om te huilen hoor'. Hallo, meneer ik mag toch lekker zelf weten of ik ga huilen of niet! Zo mijn ochtend was verpest, want nu moest ik een kwartier omrijden waardoor ik te laat kwam voor werkgroep, en dat vind ik nooit zo fijn!

Uiteindelijk was ik maar een halve minuut te laat. Toen ik weer onderweg naar huis was, reed ik door een weggetje en ik moest daar heel zacht rijden. Er liep een glazenwasser naast me en zei: 'Laat eens een vrolijk gezicht zien'. Ah, dat was nou net de opmerking die ik nodig had. Tuurlijk is de wereld veel vrolijker als iedereen lacht, ik hou ook niet van chagerijnige koppen.

Af en toe snap ik niet waar andere mensen zich mee bemoeien. Als ik boos wil kijken, als ik wil huilen dan mag ik dat toch lekker zelf weten! Die mensen weten heel niet waarom ik zo kijk. Gister stelde ik me misschien ook verschrikkelijk aan, ik bedoel er zijn veel ergere dingen dan een kapotte tas en een boete. En tuurlijk ik vind het zelf ook veel leuker als mensen lachen en ik zit vaak genoeg lachend op mijn scooter. Ik doe vaak genoeg aardig tegen agenten, ik begin vaak genoeg uit het niets met mensen te praten, ik laat vaak genoeg mensen voor gaan bij de kassa, ik zeg vaak genoeg vreemde mensen gedag, ik maak vaak genoeg een praatje met de bewakers van de (brom)fietsenstalling bij de uva.

Maar soms, heel soms, heb je van die dagen.. en dan doe ik dat allemaal lekker even niet!

zaterdag 5 december 2009

Het heerlijk avondje is gekomen..

Wat ben ik blij dat ik geen suprise hoef te maken dit jaar. Niet dat ik knutselen zo erg vind, ik vind het eigenlijk hartstikke leuk, ik doe het alleen veel te weinig. Maar met suprises komt het op een of andere manier altijd zo uit dat je het net zolang hebt uitgesteld, dat je alles de laatste dag nog even moet maken. Gevolg is dat je tijdens het 'heerlijke avondje' met verf in je haar, lijm aan je vingers en een rode kop van al het harde werken, gestresst zit toe te kijken hoe jouw suprise waar je al met al toch 5 uur de tijd in hebt gestoken binnen 2 minuten gesloopt word!! En vaak is het ook zo dat de materiaalkosten meer hebben gekost dan het cadeautje zelf. Hoe leuk een suprise soms ook gaan zijn, meestal eindigt hij toch in de prullenbak! Zonde dus.Gedichtjes maken vind ik wel weer leuk! Het zegt meestal veel meer over een persoon, je zit niet onder de verfspatters en een gedichtje bewaar je ook gemakkelijker.

Afgelopen donderdag heb ik Sinterklaas gevierd met mijn werk. We hadden het bij mijn baas thuis geweest en het was erg gezellig! Gewoon een cadeautje en een gedicht, geen suprise. Ik was al de hele week bezig om te achterhalen wie Lianne nou had getrokken, ze had namelijk een gedicht van 4 kantjes. Toen ik mijn gedicht opende en zag dat mijn gedicht 4 kantjes was, wist ik gelijk waarom ze niet wilde vertellen wie ze had!! Ik had een heel leuk gedicht, het ging echt over mij! Diezelfde middag zei ze dat ze nog een klein cadeautje nodig had, dus ik zei: nou dan koop je toch een chocoladeletter. Alle letters waren alleen al uitverkocht bij de AH, dus ik zei van nou ik neem er dan wel eentje mee. Om deze vervolgens weer terug te krijgen ;), alleen dat wist ik toen nog niet! Mijn gedicht viel gelukkig ook in de smaak, Marcel kon er erg om lachen (ik had er ook wel eventjes aan gewerkt).

Gister hadden Jorn en ik 4,5 jaar verkering. Afgelopen 3 jaar was in juni steeds 1 van ons in het buitendland, dus meestal vieren we het dan wat uitgebreider op 4 december. We klinken nu echt als een getrouwd stel, maar dat valt hartstikke mee hoor! Ik moest tot 6 uur werken. We hadden om 9 uur bij Bar Italie gereserveerd. Ik wilde daar al een tijde heen, maar was steeds te laat met reserveren. Bar Italia is pas 6 weken open en het is steeds ontzettend druk, vandaar dat we ook pas om 9 uur konden eten. We zijn dus eerst naar New York, I love you geweest. Superleuke film trouwens! Het zijn allemaal korte stukjes over mensen die, heel logisch, in New York wonen. Je krijgt dus steeds een stukje van iemands leven te zien. Er zit niet echt een verhaal in, maar dat miste ik ook helemaal niet. Het was enorm druk bij Bar Italia, je hebt een groot cafe gedeelte en een nog grotere eetgedeelte. Het heeft een hele stoere strakke inrichtig, maar toch erg gezellig. Ook is er een open keuken, dat vind ik altijd wel erg fijn, dan zie je waar je eten vandaan komt ;). Tijdens het eten zag ik ineens Birgit lopen (meisje die ik in Valencia heb ontmoet, zij woont ook in Amsterdam). Op het eerste gezicht herkende ze me helemaal niet, dus ik dacht ze negeert me. Dat was niet het geval, we hebben even snel geklets. Want Birgit was manager van Bar Italia en ze was superdruk. Ik wist we dat ze in Amsterdam woonde, maar was er nog nooit tegen gekomen. Was erg grappig om haar daar weer even te spreken. Een meisje van me oude school bediende ons, it's a small world! Toen we de rekening wilde vragen, kwam Birgit ons mededelen dat we nog een toetje van het huis kregen, tiramisu en passievrucht ijs. Gevolg is dat ik nu nog steeds vol zit!

Vanavond gaan we thuis een klein beetje Sinterklaas vieren. Geen gedichtjes, geen suprises, gewoon een paar kleine cadeautjes,gezelligheid en lekkere hapjes!

Fijne avond allemaal.

Liefs,

Lisa

dinsdag 1 december 2009

Tik tak, tik tak.

21,20,19,18... workout is finished! De laatste loodjes wegen het zwaarst, is een veel gehoord gezegde. Dat is ook echt zo. Ik heb een soort angst voor tijd ontwikkeld. De een is bang voor spinnen, ik ben af en toe bang voor mij horloge.

Als ik in de sportschool bezig ben op een cardio apparaat stel ik hem altijd zo in dat hij opbouwt naar de totale tijd. Je ziet dus hoelang je al bezig bent. Meestal ben ik 20 minuten per apparaat bezig. Op een of andere manier is de laatste minuut altijd een hel. Het lijkt wel alsof ze die laatste 60 seconden stiekem verdubbelen. In mij hoofd heb ik al 5 keer tot 60 geteld en ben ik al lang bij 20.00 op mijn schermpje staat dan meestal zoiets als 19.18.

Hetzelfde heb ik als ik thuis college volg. Je ziet dan hoelang het totale college duurt en hoe lang het college al bezig is. De laatste 4 minuten lijken altijd in slow motion te worden afgespeeld. Ik zit mezelf dan intussen helemaal op vreten. Ik let totaal niet meer op het college, ik kijk eigenlijk nog maar hoe de secondes wegtikken.

Even irritant is het als je op de bus staat de wachten. De bus hoort om 15.07 te arriveren. 15.07; geen bus, 15.08; geen bus, 15.09; geen bus 15.12: wel een bus, met een buschauffeur die zich er totaal niet van bewust lijkt te zijn dat hij jawel, 5 minuten te laat is!

Hetzelfde heb ik als ik bezig ben met verslagen. Ik ben erachter gekomen dat ik om het kwartier mijn ogen laat afdwalen naar de rechteronderhoek om het computerklokje te checken. Om vervolgens tot de conclusie te komen dat ik in 40 minuten, 1 zin op papier heb gezet. Waardoor ik in de stress schiet en me niet meer kan concentreren.

Normaal ben ik nooit zo van de goede voornemens, maar dit jaar heb ik er eentje. Ik mag aftellen totdat het 12 uur is en daarna is het afgelopen met dat neurotische klokkijken! Hebben jullie al goede voornemens?

Ik ga weer snel verder, want ik heb nog 11 uur en 9 minuten de tijd om mijn essay af te hebben!

Liefs,

Lisa

zondag 29 november 2009

Sinterklaas bestaat niet en zwarte piet bestaat ook niet.

Niet geschikt voor lezers jonger dan 8 jaar.

Afgelopen week kwam ik meerdere malen op Twitter(oa. die van Anouk) en berichtjes tegen van mensen die het Sinterklaasfeest afschilderde als een racistisch feest. Hier snap ik dus helemaal niets van..

Zoals ik mij kan herinneren zijn alle pietjes zwart omdat ze door de schoonsteen kruipen. De roet geeft af en dat geeft de zwarte kleur. Om mijn sinterklaasgedichten trof ik ook wel eens een zwarte veeg aan, de schoorsteen had afgegeven. Ik laat het maar even achterwege dat wij niet eens een open haard hebben. Ik snap dat sommige mensen dit enigszins racistisch kunnen opvatten. Maar hey, Sinterklaas heeft een heeft een spierwitte baard en spierwitte wenkbrauwen. Dit maken hem onherkenbaar. Stel je even voor hoe alle zwarte pieten eruit zouden zien zonder schmink.. je ziet dan gelijk dat die stoere piet, gewoon je grote neef is! Dan kunnen we het hele feest net zo goed gelijk afschaffen. Er was een zogenaamde oplossing de 'regenboogpieten'. Maar sinds wanneer is de schoorsteen geel, paars of blauw van binnen?

donderdag 26 november 2009

Je t'aime Paris!


05. 45 Zzzzaterdagmorgen vertrokken Jorn, zijn ouders en ik naar Parijs!! Kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst zo vroeg ben op gestaan.. maar ik ging naar Parijs!


Eigenlijk was het plan dat Jorn en ik 2 dagen naar Disney zouden gaan, we hadden dan rustig de tijd om allebei de parken te bezoeken. Zijn ouders zouden zaterdag naar Disney gaan en zondag een dagje naar Parijs. Toen we eenmaal in Disney waren besloten Jorn en ik om zaterdag naar Disney te gaan en zondag ook een dagje Parijs te doen (ik was nog nooit echt in Parijs geweest). Disneyland was al helemaal in de kerstsfeer, het zag er heel romantisch uit. Het was al weer een tijdje geleden dat ik in Disney was, en in mijn geheugen was het park en het Disneykasteel echt enorm, maar het viel mee want we hebben op 1 dag toch bijna alles gezien en gedaan. We waren helaas niet de enige die dit wel een geschikt weekend vonden om naar Disney te gaan, want het was superdruk!! We hebben gemiddeld 50 minuten in de rij gestaan.Langste wachttijd was 70 minuten en de kortste wachttijd 30 minten, zonder overdrijven! Tussen al dat wachten door, heb ik nog wel een Fransman gered. Arme jongen vond het erg cool om in de wachtrij een sigaretje te roken, hij had helaas niet door dat hij behalve zijn sigaret, ook zijn trui had aangestoken! 'Fire, fire'riep ik, maar het deed hem niet veel.. toen ik naar zijn trui begon te wijzen had hij door wat er aan de hand was.


Ik was dit keer ook eindelijk groot genoeg voor de 'Space Mountain'! Ik vond hem best eng. s'Avonds gingen we naar 'Mickey Magic Lightning show'. Het Disneykasteel werd 'aangestoken' en heel mooi verlicht met duizenden kleine lampjes. Ik heb besloten dat ik later baas van Disneyland word en dan daar ga wonen ;). Daarna kwam de kerstparade, ook supermooi en kerstachtig. Ik heb mijn kerstversieringverzameling ook weer aangevuld. De Disneywinkeltjes hingen al vol met leuke kerstversiering.


Rond half elf kwamen we aan in ons hotel. De kamer was echt enorm! We hadden een aparte woonkamer, badkamer, keuken met afwasmachine en een aparte slaapkamer! Dat helaas allemaal maar voor 1 nachtje. Als ik zoiets in Amsterdam zou vinden, zou ik heel blij zijn. Het was gewoon een heel appartement.


Zondagochtend rond half 10 reden we richting Parijs. De auto hebben we iets buiten het centrum gezet, toen met de metro naar het centrum en de hele dag door Parijs gewandeld. Eerst ontbeten met een pain de fromage en daarna de Notre Dame bezocht. We zijn naar het Louvre, Champ d'elysees, kerstmarkt en het stadhuis geweest. En natuurlijk naar de Eiffeltoren! Die hebben we ook beklommen, 2 verdiepingen. Het was een aardige klim, ik heb de traptreden niet geteld, maar mijn rode kop zei genoeg. Het was het waard, want je had een prachtig uitzicht over Parijs. Het was nog best eng, want het waaide enorm hard, het was ook niet toegestaan om naar de top te gaan. Toen we beneden kwamen ws het inmiddels donker en was de Eiffeltoren verlicht, supermooi! Rond half 7 reden we Parijs uit en om 12 uur waren we thuis.


Afgelopen week kreeg ik een mailtje van mijn docent werkgroep Televisie, dat ze mijn herkansing had nagekeken. Ik ben van een 1 naar een 8 gegaan, daar ben ik erg blij mee :)! (dat alleen maar door de regelafstand aan te passen). Want nu sta ik een 7 voor werkgroep Televisie en als het goed is heb ik mijn eerste 5 studiepunten binnen! Verder heb ik ook mijn cijfer terug voor Digitale Media.. ik ben 10 uur bezig geweest met die opdracht en snapte er nog weinig van, maar ik had er toch een mooi 8 voor. Ik geloofde het in eerste instantie niet, pas toen ik mijn verslag terug kreeg en er een 8 op stond geloofde ik het. Ook heb ik een 7 terug voor mijn scene-analyse van Film, deze telt 40 % mee dus dat is mooi. Ik twijfelde eerst best wel of de studie niet te moeilijk voor mij was, maar deze cijfers stimuleren me toch wel weer heel erg. Maar de tentamens komen eraan en daar heb ik helaas nog veel te weinig aan gedaan.


Nu, ga ik even lekker een avondje niets doen!


Liefs,


Lisa

woensdag 18 november 2009

Update

Het regent, het stormt, buiten is het koud je hebt het even gehad met huiswerk en dan, dan ineens bedenk je je dat je toen de bladeren nog aan de bomen hingen je nog met je zomerjas naar buiten kon.. een blog had opgezet! Even vergeten. Mijn laatste blog was 21 september, bijna 2 maanden terug dus.

De reden dat ik zo weinig heb geschreven? Ik heb het ontzettend druk met mijn studie. Begin september had ik dat nog allemaal niet zo door, was het vooral films kijken, af en toe een opdracht inleveren en zorgen dat ik op tijd in de collegezaal zat. Inmiddels ben ik een tentamenweek, een onvoldoende (en wel een 1.) en heel wat korte nachten verder!! Mijn eerste onvoldoende, een 1 sleepte ik ongeveer 1,5 maand geleden binnen. Niet omdat ik er geen bal van had begrepen nee omdat ik niet had voldaan aan de regelafstand van 1,5 cm. Nooit geweten dat je die kon instellen. Ik heb mijn 1 gelukkig wel mogen herkansen ('als je de regelafstand aanpast, kun je hem gewoon weer inleveren') het is nu alleen nog even wachten op mijn cijfer.

Ook heb ik mijn eerste tentamenweek achter de rug. De cijfers heb ik ook al binnen. Een 6 voor Hedendaagse Mediacultuur (ik ben er blij mee, want dit cijfer telt voor 70%) en een 5 voor Hedendaagse Mediageschiedenis. Ik had echt verwacht dat ik voor mediageschiedenis een 3 had, je kon de antwoorden een uur later namelijk gelijk nakijken. Maar omdat het tentamen zo moeilijk was, hebben ze een paar vragen gescrapt en de normering iets aangepast, zodat ik toch nog uit kwam op een 5. Ik studeer natuurlijk voor mezelf, maar als ik mijn cijfers met de andere cijfers vergeleek; een o,5, heel veel 3en, 4en en af en toe een 6,7 en een enkele keer een 8 of hoger, ben ik toch wel blij mij met mijn 5! Na de tentamens had ik welgeteld 1 dagje vrij van studie! Daarna begon het nieuwe blok met 2 nieuwe werkgroepen: film en digitale media. Werkgroep film vind ik erg leuk! Werkgroep digitale media is nog niet echt mijn ding. Ik voel me elke keer weer erg 'legally blond'als ik vraag; 'wat is last.fm?' 'wat kun je met google-reader?'.

Ik moet elke dinsdag een opdracht inleveren voor werkgroep film en elke woensdag voor werkgroep digitale media. En het zijn geen kleine opdrachten, vaak moet ik voor elke opdracht eerst ruim 75 blz. lezen, allerlei begrippen opzoeken en dit vervolgens toepassen op een film, scene, computerspel of website. Gevolg is dat ik elke maandag, dinsdag en woensdag tot s'avonds laat achter de computer zit! Want tussendoor moet ik ook nog college volgenen en bezoekjes aan het filmmuseum brengen.

Het klinkt allemaal niet zo leuk, zul je denken! Maar ik vind het toch wel erg leuk hoor, als ik na bloed, zweet en tranen ;) mijn verslag op tijd in kan leveren en het leukste is dan als ik hem ook goed beooordeeld terug kijk. Daarnaast vind ik alles wat ik leer ontzettend moeilijk, tegenwoordig zijn niet alleen mijn boeken Engels ik krijg de laatste paar weken ook vaak college in het Engels (van een Duitser). Maar ik vind alles wat ik leer tegelijkertijd ook wel super interressant. Ik heb me ook per ongeluk aangemeld voor een panel, dus ik heb samen met 8 andere studenten even kunnen klagen over de studie ;).

Naast een leven achter de computer, tussen de boeken en in de collegezaal heb ik ook nog wel een sociaal leven hoor! Ik ben eindelijk een keer naar een feest geweest waar David Guetta draaide (wilde ik al heel lang heen)! Ik ben bij Carmen op bezoek geweest in Tilburg. Ik heb mijn verjaardag met Lisa en Erik gevierd (ik had een etentje cadeau gekregen). Heb wat bezoekjes met Melody aan de Coffee Company geweest. Acteerlessen in de Tumult opgezet. Probeer ik de sportschool zo nu en dan te bezoeken. Ik ben bijna wekelijks naar de bioscoop geweest. Uiteten geweest met meiden uit me werkgroep. En ik ben ook wel een beetje een 'echte student'want ik ga elk weekend uit. Het lijkt net Valencia ;). Nee, het komt gewoon toevallig steeds uit dat ik elk weekend een feestje heb. Erg gezellig allemaal, dat wel! Maar vandaag merk ik dat ik best wel moe ben en verlang naar de kerstvakantie, samen met de zomervakantie de enige vakantie dit jaar. Veertien december heb ik alweer een tentamen, dan 19 december een grote opdracht inleveren en dan tot 8 januari (dan heb ik een ander tentamen) heerlijk vrij!

Een maand zonder chocola is trouwens niet gelukt. Ik vond het eigenlijk nergens op slaan, ik bedoel het is niet dat ik elke dag chocola eet. Het is geen verslaving zoals roken ofzo. Het leek me gewoon leuk om zoiets een keer te doen. Maar er zijn wel meer dingen die ik leuk vind.

O,ja ik ga dit weekend met Jorn naar Disney Land Parijs!! Het was een verjaardagcadeautje van mij aan Jorn (jorn was in maart jarig). Dit weekend gaan we dus eindelijk! Ik hoop dat het weer in Parijs beter is als hier.

Liefs,

Lisa

maandag 21 september 2009

Chocolate solves all problems..

De Ramadan is dan wel net afgelopen, mijn ramadan begint vandaag! Ik bedacht me vanochtend in de bus hoe het zou zijn om een maand geen chocolade te eten! Het is dan wel heel wat anders dan de echte ramadan, maar voor mij is dit ook een uitdaging. Nu moet je ook weer niet denken dat ik dagelijks 3 marsen naar binnenwerkte maar af en toe een stukje stukje chocola, chocoladekoekje. Ach ja het valt eigenlijk ook best mee: een maand geen m&m's, chocoladekoekjes, balistos en chocoladesigaretten(jaa ze liggen alweer in de winkel) hagelslag en chocopasta mag wel! Misschien ben ik over een maand 5 kilo lichter, heb ik supergezonde huid en ineens heel dik haar misschien eet ik zelf dan wel nooit meer chocola! We zullen zien.

Dit ingenieuze idee bedacht ik vanmorgen nadat ik om half 8 was op gestaan om jawel:te gaan sporten! Ik had al een week niet gesport en waarom zou ik dan niet op maandagochtend om 8 uur goed gaan maken als ik om 11 uur al in de college banken moest zitten. Het was heerlijk, lekker in alle rust op de fiets naar de sportschool het zonnetje scheen al en behalve buiten was het op de sportschool ook lekker rustig. Ik voelde me daarna heerlij fit, dus ik ga dit vaker doen.

Mijn weekend was leuk en leerzaam. Vrijdagavond had ik eerst de verjaardag van Amber, was gezellig! Daarna had ik de verjaardag van Sanne, was ook erg gezellig en leuk om iedereen weer te zien. Het plan was om daarna met zijn allen naar Paradiso te gaan, alleen verliep dit ietsje anders. De ene helft was namelijk al iets eerder weg gegaan en was gewoon bij Paradiso naar binengegaan. Sanna, Adrienne, Chiara en nog wat andere vriendinnen van Sanne vertrokken iets later op de fiets. Toen we bij Paradiso aankwamen was het inmiddels al half 2, ik denk dat ze gratis Viktor&Rolf kleding uitdeelde binnen in Paradiso want de rij was erg lang! We besloten toen maar om naar de Melkweg te gaan. Daar aangekomen voelde ik me als een vis in het water! Niet dus. Er werd Dubstep muziek gedraait, een vrij nieuwe soort muziekstijl het ging supersnel maar ook weer langzaam. Ik wist dus niet echt hoe ik moest dansen, ik had het idee alsof ik in een aquarium was beland. Op een gegeven waren mijn trucjes op, gelukkig had Adrienne hetzelfde. Het was niet stom hoor het was alleen heel erg wennen. We gaan voortaan voor de spiegel oefenen zo dat we voordat mee kunnen doen! Ik had bij Adrienne geslapen.

Zaterdagmiddag/avond heb ik eigenlijk de hele avond aan mijn opdracht voor televisie werkgroep gezeten. Een analyse van 2 tvseries. Zo kwam het dus dat ik voor het eerst in mijn leven een aflevering van 'Lost' heb gekeken. De serie waar iedereen het over heeft, waar duizenden fanclubs van zijn er is zelfs een heuze 'Lost University'. Ineens begrijp ik waarom, de serie is erg leuk! Net zoals sommige acteurs. Zonmiddag gezellig met Lisa en Janneke geluncht. We zaten eerst bij een tentje waar ze alleen tosti's hadden, Janneke en ik wilde een tosti mozzarella,pesto en tomaat. 'De pesto was op en ze hadden geen wit/bruin brood maar alleen turks brood. Hmm ineens was onze honger ook weg. Uiteindelijk lekker geluncht bij Bagel&Beans. De rest van de dag de hele dag aan mijn presentatie voor morgen gewerkt, mijn presentatie gaat over self-reflexiviy binnen de tvseries. Erg lastig.

Ik ga nu maar weer even verder voor school, want ik heb nog genoeg te doen! Morgen ga ik trouwens met Kathelijn naar een uitzending van 'De wereld draait door'. Ik moet een verslag maken over een tvprogramma, dat is dan wel weer leuk!

Liefs

woensdag 16 september 2009

Zaterdag had ik met Carmen afgesproken bij de Coffee Company in de Beethovenstraat. Aangezien ik nog steeds geen scooter heb, ik geen zin had om een weekendovchip te kopen en ik te laat was op gestaan om naar de sportschool te gaan besloot ik op om de fiets naar de stad te gaan! Tenslotte was het ook een van de laatste zomerdagen.

Vanochtend had ik weer zo'n sportief fietsplan: met mijn fiets naar holendrecht, fiets in de metro en vanaf Waterlooplein naar de Uva! Het klonk leuk, maar de uitvoering was wat minder leuk! Het begon al met tegenwind en een fiets zonder versnelling (hij stond superlicht en ik hou er van om zwaar te trappen waardoor ik als een gek moest trappen en 2 keer zo lang deed over mijn fietsrit. Toen moest ik met de lift omhoog, ik denk dat er een mannetje boven zat en met en touw de lift om oog trok want ik deed maarliefst 3 minuten over 3 meter! In de metro heb je speciale wagons waar je met de fiets in mag, ik stond gelukkig precies voor de goeie. Je kan je fiets dan tegen zo'n paal neer zetten, ik zet mijn fiets neer ga op een bankje zitten en BOEM!, mijn fiets valt om iedereen keek maar niemand die wat zou doen. Ik heb mijn fiets toen maar de hele rit bij gestaan om eventuele schade en getraumatiseerde metrogangers te voorkomen. Door dit 'avontuur' was ik wel 5 minuten te laat voor college. Omdat er achteraan nergens meer plaats was, moest ik voorin zitten en de hele zaal doorlopen terwijl zo'n 300 leerlingen me aankeken. Op een gegeven moment stopte de leraar met zijn verhaal en keek mij lichtelijk geirriteerd aan. Ik voelde me nogal sukkelig! Later bleek dat hij net had verteld, dat iedereen voortaan op tijd moet komen omdat hij het vervelend vind als mensen later binnen komen en en precies daarna kom ik binnen lopen! Slim.

Verder vind ik mijn studie binnen de collegezalen superleuk! Afgelopen maandag hadden we het over 'Lost' en over de Titanic. Als de marconist van de reddinsgboot in de marconikamer had gezeten in plaats van buiten op het dek stond, dan was de noodoproep van de Titanic eerder binnegekomen en hadden er veel meer mensen kunnen worden gered (dan waren Kate en Leonardo nu gewoon bij elkaar ;) ). Buiten de collegezalen, thuis achter mijn bureauboeken vind ik het ineens allemaal niet meer zo leuk. Het gaat dan over Plato, telegraaf, actieve audience, male gaze, analyses, ideologie en dat dan allemaal in het Engels! Ik moest maandagochtend om 09.00 mijn eerste Essay inleveren, dit word dus mijn eerste cijfer. Zondag heb ik meerdere malen overwogen om te stoppen met mijn studie, het was namelijk half 2 toen ik dat rot Essay af was (ik heb er 10 uur aangewerkt). Het zal wel bij het studeren horen, maar niemand heeft me de opdracht uitgelegd en ook is er geen uitleg gegeven over de tekst. Ik vrees een onvoldoende!

Buiten dat Essay om heb ik nog niet zoveel voor school gedaan! Ik kan me vaak slecht concentreren of ik ben best moe en dan kies ik ervoor om tv te kijken of om naar de film te gaan. Maarja wat wil je! Ik krijg voor mijn werkgroep Televisie opdrachten om naar tvseries, nieuwsuitzendingen te kijken om deze te analyseren! Vroeger keek ik bijna nooit tv, maar onder het mom van 'ik kijk huiswerk' breng ik nu meer tijd achter de tv dan achter mijn boeken door!

Genoeg over mijn studie, ik ga naar de bioscoop! (Ik heb een boek film history, films kijken mag dus ook!)

Liefs

donderdag 10 september 2009

Hieper de piep..

Afgelopen maandag was ik jarig, 19 jaar alweer. Volwassene maar toch ook weer niet. Al sinds dat ik me kan herinneren heb ik mijn verjaardag met andere gevierd, de hele dag was ik wel samen met iemand. Dit jaar was het anders. Normaal vierde ik mijn verjaardag altijd op school, op de basischool bracht mijn moeder me naar school of ik liep samen met Jesse, op de middelbare school stapte ik met vriendinnen in de bus, in de klas wist bijna iedereen wel dat ik jarig was omdat ik samen met Sanne (die dezelfde dag jarig is) altijd uitdeelde. Afgelopen jaar zat ik dan wel niet op school en was ik op een zondag jarig, ik was wel de hele dag omringd door friend & family.

Maandag ging ik alleen met de bus en metro naar de Uva, opzich is daar niets bijzonders aan. Maar deze maandag was ik jarig. In de metro heb je van die gezellige vierzitjes waar je tegenover elkaar zit. Niemand zag dat ik jarig was. Eigenlijk heel raar je zit met zo'n 40 mensen heel dicht bij elkaar in een wagon. Ik kan me normaal altijd al vermaken met het bekijken van andere mensen. Maar na het zien van 'Pelham 123' waarin een groep mensen in de metro word gegijzeld ben ik daar nog meer mee bezig. Misschien heeft dat meisje met de harde muziek en de zwarte kringen onder haar ogen het wel net uitgemaakt met haar vriendje, gaat de meneer met bloemen zijn vrouw verrassen of zijn zieke moeder bezoeken, heeft de vrouw met een overdosis make-up geen spiegel thuis of heeft ze misschien wel last van een huidziekte, bezit de man met het dure pak duizenden euro's of heeft hij alles vergokt en is dit nog maar zijn enige pak. En wat doe je als je in de metro de liefde van je leven tegenkomt? Stap je uit met het risico dat je hem of haar nooit meer ziet of blijf je net zolang zitten todat je Romeo of Julia uitstapt om hem of haar vervolgens te achter volgen? Na het zien van 'Pelham 123' is de 'meneer met de bos bloemen bent' niet zomaar iemand maar misschien wel een van de mensen waar je je laatste uren mee door brengt.

Eenmaal op de Uva raakte toevallig Sanne tegen, konden we elkaar mooi even feliciteren en werd ik weer even herinnerd aan het feit dat ik jarig was! Later wisten er wel wat andere mensen dat ik jarig was. Maar de 360 studenten in de collegezaal hebben niet voor me gezongen, uitdelen zat er ook niet bij. Terug naar huis zat ik weer alleen in de metro, ik wil totaal niet zielig doen maar ik vond het toch eventjes raar. s'Avonds kwam er familie en heb ik mijn verjaardag dag gevierd.Zondag had ik mijn verjaardag al voor mijn vriendinnetjes gevierd, wegens het slechte weer ging picknicken in het Vondelpark niet door. Het werd een 'picknick'met 15 mensen in mijn huis. Jorn had geholpen met allerlei heerlijke hapjes maken, die ook binnen no-time op waren. Ik ben heel erg verwend heb namelijk een supermooie roze/rode Vivienne Tam mini-laptop gekregen :).

Ik weet niet of het aan het feit lag dat ik een jaartje ouder ben of dat ik gewoon mijn ogen opnieuw moeten laten testen. Maar het is mij dinsdag 2 keer gebeurd dat ik iemand voor een ander persoon aanzag. Normaal denk ik dit alleen maar en pas als ik 100% zeker weet dat het diegene is spreek ik hem er op aan. Dinsdag trok ik daar even niets van aan en vroeg allebei de jongens of ze 'die en die waren van die ene school en dat ene bedrijf'. Nee, dus. Je kan je voorstellen dat dit overkwam als een hele slechte versiertruck, maar dat was absoluut niet de bedoeling.

Een ding weet ik zeker, volgend jaar zet ik mijn feestmuts op.. Als ik dan word gegijzeld in de metro word er tenminste wel voor me gezongen!

Liefs

donderdag 3 september 2009

Na regen komt zonneschijn, toch?

De slippers zijn langzaam aan het verdwijnen, terwijl je steeds meer uggs ziet verschijnen. Het is tegenwoordig om 9 uur al echt donker en zonder jas over straat lopen zit er dan ook niet in. Voor mijn gevoel heeft de zomer heel lang geduurd, denk dat dat komt omdat ik eind mei al naar Valencia ging en vanaf toen alleen maar mooi weer heb gehad. Het was best wel een mooie zomer in Nederland, helaas vaker doordeweeks dan in het weekend. En ik heb ook wel weer zin om lekker op de bank voor de tv met een kopje thee te zitten, terwijl het buiten keihard regent! Ik hoop wel dat het zondag droog is, want dan vier ik mijn verjaardag: gezellig picknicken in het Vondelpark met mijn vriendjes. Ga zaterdag met Jorn inkopen doen en allerlei hapjes maken. De komende dagen veel regendansjes doen dus!

Maandag is het echte studeren voor mij begonnen! Ik voelde me net alsof ik naar de eerste klas ging! Gaat mijn wekker wel op tijd? Wat moet ik meenemen? Welk gebouw en welke collegezaal moet ik zijn? Gelukkig begon mijn eerste college om 11 uur zodat ik s'ochtends nog de tijd had om mijn rooster nogmaals te checken. Uiteindelijk was ik op tijd en in het goede gebouw. De collegezaal zat wel helemaal vol! En in de tussentijdse pauze stonden er zelfs bewakers voor de deuren naar de kantine/toiletten wegen brandgevaar. Ik vind de colleges tot nu toe echt superleuk! Bij Hedendaagse mediacultuur hebben we het over 9/11 gehad en daarbij artikelen en fragmenten bekeken, bij mediageschiedenis ging het vooral om de oorspong media zo hebben we over Plato, Edison en Plateau geleerd. Werkgroep televisie was ook leuk, ik heb een leuke groep namelijk en een leuke docent. Ze is Duits en houd erg van 'Puntlichheit'. Ik ben zeker niet de oudste, ik heb namelijk een klasgenoot(je) van 62! Keken wij vroeger allemaal naar Telekids, Villa Achterwerk, Pippi Langkous en Fox Kids, Wout keek vroeger naar 'Dappere Dodo' ik ben benieuwd wat voor nieuwe oude programma's ik de komende week allemaal nog leer kennen.

Het leuke aan de Oudemanhuispoort en de Uva is, dat ik binnen 1 minuut in de stad is! En dat is eigenlijk heel verleidelijk: coffee company op 5 minuten afstand, h&m 5 minuten afstand, 2 bioscopen op 5 minuten afstand. De verleiding is groot om even snel de stad in te duiken. Dinsdag even met Melody koffie gedronken bij Bagel & Beans en een leuk plannetje bedacht. Vanmiddag voor het eerst 'gestudeerd'! En dat viel best tegen ik heb dan wel maar 2,5 dag les ik denk dat ik mijn vrije uurtjes ook echt goed moet gaan benutten. Ik moet namelijk gemiddeld 100 blz. per week en tientallen fragmenten bekijken + diverse artikelen lezen. Moet nog even een handig systeem vinden en alles op orde krijgen. Ik heb nu ook nog niet al mijn boeken dus kan nog niet alles doen. Net gezellig met Ai-Lien bij Lianne gegeten; Pizza en ijs. Lekker slecht dus. Lianne woont nu voor een maandje op de Amstel, 2 minuten van Rembrandtplein, dus we hebben bij Haagendaz even een ijsje gehaald. Morgen na 2 weken weer werken bij Iens.

Nu duik ik lekker mijn bedje in, vind het altijd zo gezellig als het buiten regent en ik in mijn bed lig! Dan kan ik me heerlijk verstoppen in mijn dekens.

donderdag 27 augustus 2009

3 uur en 90 minuten tv, bier en gele bandjes

Maandag om 11 uur begon het.. Mijn introductieweek van Media & Cultuur aan de Uva is begonnen. Een week waarin zo'n 4000 studenten door Amsterdam aan het sjesen zijn, je kunt ze herkennen aan een geel bandje en gele tas, blikje bier in de hand en anders aan de wallen onder hun ogen. Je ziet ze in carre, escape, sloterpark, westerpark, alle musea, paradiso, kalverstraat, usc, sugar factory, club home,vondelpark, in de rai, in de tram, op boten maar je ziet ze vooral fietsend. Ik zie meisjes die voorheen altijd appelsap dronken tijdens de pauze en dit nu opeens hebben vervangen voor bier, ik zie jongens in konijnenpakken door de kalverstraat lopen, meisjes met hun fiets de bus in stappen omdat ze de weg niet weten en ik zie jongens op campingslippers en witte afritsbroeken staan hakken in de Escape. Deze week mag en kan het allemaal, niets is te gek. Op je zestigste nog studeren en meedoen aan de introductieweek? Ja hoor ook dat kan ook.

Het is een week waarin ik te horen heb gekregen dat: de gemiddelde Nederlander 3 uur en 90 minuten per dag voor de tv zit en wij dit als aankomende studenten ook moeten gaan doen (ik haal de 3 uur en 90 minuten misschien net in een week), een van mijn medestudenten besneden is dit niet uit geloofsovertuiging maar simpel weg omdat ze zijn huidje konden gebruiken voor een proef bij het brandwondencentrum een andere medestudent bij ongeveer elke film het gemiddelde recensiecijfer weet, ik de eerst komende weken 3 dagen college en 4 dagen vrij heb, er studentenverenigingen zonder ontgroeningen bestaan, er in Amsterdam per dag 23 kinderen worden geboren.

Er zijn groepjes van 15 mensen gemaakt samen met 2 begeleiders doe je de hele week activiteite. Eigenlijk had ik gedacht niet overal aan mee te doen en maar af en toe te gaan maar ik ben tot nu toe naar bijna alles geweest. Voor het eerst in mijn leven voel ik me eens een keer niet de jongste! Er zijn namelijk mensen die nu net pas 18 zijn geworden. Omdat we als groepje eigenlijk alles samen doen heb ik tot nu toe alleen mijn groepje leren kennen.

Morgen ontsnap ik even aan de Introductieweek ik moet nog van alles regelen zoals een OV ophalen, boeken, collegeld en mijn rooster uitvogelen. En het is natuurlijk ook feestweek in Abcoude.

Bier zal ik dan wel nooit lekker vinden, vanaf nu af aan ben ik toch echt een student.

dinsdag 18 augustus 2009

Lieve Laurens

23-07-2009 Lieve Laurens, Als ik aan jou denk, denk ik aan gezelligheid en grapjes! Je was altijd in voor een grapje, altijd vrolijk (behalve als iemand aan je nieuwe spullen zat of Ajax verloor ;) en altijd lief. Ik snap er niets van, ik snap het niet dat je er nu niet meer bent! Dat het allemaal zo snel is gegaan en dat er niets meer aan te doen was. Ik dacht Laurens die red het wel, zo'n positieve man. Tot zondagochtend heb ik gewacht op en wondertje, een engeltje die jou zou komen betoveren. Helaas is dat engeltje niet gekomen, maar ik weet zeker jij bent nu het engeltje! Het engeltje dat waakt over ons allemaal. Iemand die zo hard vecht zo vol in het leven staat en zoveel van zijn lieve meiden houd. Zelfs de raarste brouwseltjes van Mel en mij at je op zonder maar een beetje te zeuren. Ik mis je nu al. De afgelopen dagen had ik telkens het gevoel we missen iemand. Je hoort gewoon op de bank te zitten in de woonkamer of bezig te zijn in de tuin! Je hoort er gewoon nog te zijn. Ik zal altijd aan je blijven denken en je mag trots zijn op Patrica, Stef, Kim en Mel ze hebben het zo goed gedaan de afgelopen weken! Liefs, Lisa O,ja Laurens.. toen ik donderdag naast je bed zat zat ik een tijdje over je haar te aaien. Nog sorry daarvoor hoor want jij vind het natuurlijk helemaal niet fijn als er iemand aan je haar zit! Dat was een beetje stom van me! xx

zaterdag 4 juli 2009

Back to Business

Ik ben nu precies een week thuis en die week ben ik zowel gesmolten op mijn werk als bevroren op mijn scooter. Aan de ene kant is het heel fijn om weer thuis te zijn dat komt voornamelijk omdat ik nu iedereen weer zie en in een schoon huis leef maar aan de andere kant mis ik Valencia ook wel. Het scheelt natuurlijk dat het sinds dat ik terug ben alleen maar mooi weer is geweest. Ik mis het om naar school te gaan, door Valencia te lopen en nieuwe straatjes te ontdekken, het buitenleven en soms mis ik de mensen daar ook een beetje (ook al ben ik maar 4 weken weggeweest).

Woensdag en donderdag moest ik weer werken het was leuk om iedereen te zien maar dat was het dan ook wel. Het was namelijk 33 graden op kantoor! Wij zitten in een oud pand waar de ramen niet open kunnen er mag ook niets aan worden verbouwd, want het is een oud pand. We zitten dan ook nog eens boven (warme lucht stijgt toch altijd op?!) daardoor voelde het alsof we met zijn allen in de sauna zaten. Lianne en ik wilde bijna 'per ongeluk' een nietmachine door het raam gooien, maar dat hebben we maar niet gedaan. Donderdag,vrijdag,zaterdag en zondag zijn er verschillende concerten in het Westerpark en mijn werk zit op het Westerparkterrein. Donderdag traden Joss Stone en Jason Maraz op, dus die waren donderdag overdag de hele dag aan het soundchecken dat was wel heel erg leuk want wij konden alles heel goed horen, een soort mini-concertje!

Vrijdag was ik vrij en wilde Jorn en ik naar het strand. De weersverwachtingen waren dan wel niet al te best vrijdagochtend zag het er heerlijk uit en aan het strand waaien de donkere wolken meestal wel over. Daarom lagen Jorn en ik ook om 11 uur heerlijk op het strand. Totdat het om 1 uur ineens begon te rommelen en 5 minuten later begon te regenen. Jorn wilde gelijk naar huis want hij dacht dat het de hele middag zou blijven regenen. Op de scooter waren we natuurlijk helemaal veregend maar gelukkig had ik mijn bikini aan (wel onder mijn kleding). Toen we in Amsterdam kwamen was het natuurlijk al weer droog! Gistermiddag sinds tijden weer naar de bioscoop geweest. Dat is wel een van de dingen die ik in Valencia heb gemist, aangezien ik normaal zo'n 2 keer per week naar de bioscoop ga. We waren naar The Hangover, iedereen zei dat het een hilarsche film was hij was ook wel grappig maar de tranen rolde niet over mijn wangen. Na de film wat gegeten bij Barca, Jorn is inmiddels ook verslaafd aan de lekkere salades. Gisteravond een van Maryse feestje bij dansen bij jansen.

In deze week heb ik af en toe een beetje Spaans gepraat 2 collega's kunnen Spaans en gister op het feestje was mijn oude geschiedenis leraar er ook en hij is Spaans. Ik kan het wel allemaal verstaan, maar zinnen maken en iets anders dan 'si'antwoorden lukt nog niet. Ik merk ook dat ik toch best weinig heb geleerd in 4 weken als je je bedenkt dat er alleen al 2 tegenwoordige tijden zijn en 4 verleden tijden en dan nog tientallen andere tijden en ik alleen maar 1 tegenwoordige tijd kan! Maargoed ik wil waarschijnlijk in Nederland wel verder met mijn Spaans.

De uitverkoop is hier inmiddels ook al begonnen en dat heeft mijn portomonnee ook gelijk gemerkt! Vandaag even wat met Adrienne gedronken en een beetje gewinkeld. Maar ik ben van plan de maand juli veel te gaan werken.

Het is weekend en ik ga nog even genieten van de laatste zonnestraaltjes in de achtertuin! Fijn weekend allemaal!

donderdag 2 juli 2009

Lief Dagboek

Huh?? Lisa was toch allang weer thuis? Ja, ik ben nu 5 dagen terug van Valencia en ik moet stiekem bekennen dat ik het mis om verhaaltjes te schrijven. Daarom heb ik deze weblog aangemaakt. Ik zal nu dan wel geen verhalen schrijven over:
-gekke taalbarrieres want Hey Nederlands kan ik al
- een chineze familie in de keuken want voor zover ik weet hebben wij geen chinezen in de familie
- vieze bedden en deurknoppen want ik heb een hele lieve mama die zorgt voor een schoon huis
- uitgaan tot diep in de nacht in Amsterdam gaan de discotheken toch echt gewoon om 4 hooguit 5 uur dicht
- stierengevechten, ik heb nog nooit een boer in gevecht zien gaan met zijn koeien in nederland
-nieuwe mensen leren kennen, als ik nu op straat loop zal ik niet zo snel zeggen hey hoe heet jij waar kom je vandaag wat doe je hier

Maar het lijkt mij wel leuk om een soort dagboek bij te houden aangezien ik te lui ben om alles op te schrijven en ik alle berichtjes ook wel erg leuk vond. Misschien hou ik het na 3 dagen al voorgezien, misschien komt er nooit een kip kijken op mijn site voor nu vind ik het leuk om een dagboek bij te houden.